Portal Orzeczeń Sądu Apelacyjnego w Szczecinie

POSTANOWIENIE

Dnia 20 grudnia 2012 r.

Sąd Apelacyjny w Szczecinie - Wydział III Sąd Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

Przewodniczący:	SSA Romana Mrotek
Sędziowie:	SSA Barbara Białecka (spr.) SSA Zofia Rybicka - Szkibiel

po rozpoznaniu w dniu 20 grudnia 2012 r. na posiedzeniu niejawnym

sprawy R. N.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S.

o prawo do renty

na skutek zażalenia biegłego W. W.

na postanowienie Sądu Okręgowego w Szczecinie VII Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

z dnia 12 października 2012 r. sygn. akt VII U 580/11

p o s t a n a w i a :

oddalić zażalenie.

SSA Barbara Białecka SSA Romana Mrotek SSA Zofia Rybicka-Szkibiel

Sygn. akt III AUz 130/12

UZASADNIENIE

Zaskarżonym postanowieniem z dnia 12 października 2012r. Sąd Okręgowy w Szczecinie VII Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w sprawie R. N. przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S. o prawo do renty z tytułu niezdolności do pracy w związku z chorobą zawodową odmówił przyznania biegłym sądowym W. W. i G. K. wynagrodzenia za sporządzenie opinii uzupełniającej. W uzasadnieniu Sąd wskazał, że na zlecenie Sądu biegli sądowi W. W. i G. K., po przeprowadzonym w dniu 22 września 2011 badaniu ubezpieczonego sporządzili opinię sądowo-lekarską w niniejszej sprawie, na okoliczność zdolności R. M. do pracy. Postanowieniem z dnia 12 października 2011 roku zgodnie z przedstawionymi rachunkami, Sąd przyznał biegłym wynagrodzenie w kwocie po 149,91 zł oraz biegłej W. W. dodatkowo 20,00 zł tytułem wydatków poniesionych w związku z jej sporządzeniem. Z uwagi na wniesione przez ubezpieczonego w piśmie procesowym z dnia 26 października 2011 roku zarzuty dotyczące sporządzonej opinii sądowo-lekarskiej, niezbędne stało się uzupełnienie materiału dowodowego w sprawie. Zarządzeniem z dnia 27 marca 2012 roku Przewodniczący zobowiązał biegłych do uzupełnienia opinii, poprzez ustosunkowanie się do zarzutów wnioskodawcy. Za sporządzoną w dniu 10 października 2012 roku opinię uzupełniającą biegli wystawili rachunki: W. W. na kwotę 44,97 zł, a G. K. na kwotę 31,86 zł. Sąd wskazał, iż opinia ta stanowi jedynie uzupełnienie wydanej przez biegłych w dniu 26 października 2011roku opinii sądowo-lekarskiej, poprzez ustosunkowanie się do zarzutów ubezpieczonego i wydana została jedynie w celu wyjaśnienia wątpliwości odnoszących się do treści opinii pierwotnej.

Zażalenie na powyższe postanowienie wniosła biegła W. W., podnosząc, że opinia uzupełniająca wymagała ponownej analizy materiału celem odpowiedzi na pytania ubezpieczonego a złożony rachunek jest zgodny z nakładem pracy niezbędnym do jej wykonania.

Sąd Apelacyjny zważył, co następuje:

Zażalenie jest nieuzasadnione.

Zgodnie z art. 288 k.p.c., art. 89 ust. 1 i art. 90 ustawy z dnia 28 lipca 2005 roku o kosztach sądowych w sprawach cywilnych biegłemu powołanemu przez sąd przysługuje wynagrodzenie za wykonaną pracę, wysokość wynagrodzenia biegłego określa się uwzględniając wymagane kwalifikacje, potrzebny do wykonania opinii czas i nakład pracy, oraz wysokość wydatków niezbędnych do wykonania czynności. Kwestię należnych biegłym wynagrodzeń reguluje rozporządzenie Ministra Sprawiedliwości z dnia 18 grudnia 1975 r. w sprawie kosztów przeprowadzenia dowodu z opinii biegłych sądowych w postępowaniu sądowym. W myśl § 1 rozporządzenia, koszty przeprowadzenia dowodu z opinii biegłych w postępowaniu sądowym obejmują:

1) wynagrodzenie biegłych za wykonaną pracę,

2) koszty zużytych materiałów,

3) inne wydatki niezbędne do wydania opinii.

Wynagrodzenie biegłych za wykonaną pracę obejmuje należność za czynności przygotowawcze i badawcze, łącznie z zapoznaniem się z aktami sprawy, oraz za opracowanie opinii wraz z uzasadnieniem (§ 5).

Słusznie zauważył Sąd Okręgowy, że przed wydaniem opinii uzupełniającej nie zaszła konieczność badania ubezpieczonego lub zapoznania się z nową dotychczas nieznaną biegłej dokumentacją medyczną, co wówczas mogłoby stanowić podstawę do przyznania dodatkowego wynagrodzenia. Należy zwrócić uwagę na okoliczność, że uzasadnienie opinii głównej nie jest zbyt dokładne i wyczerpujące, za zatem mogą rodzić się pytania mające uściślić stanowisko biegłych. Ponadto opinia uzupełniająca jak wynika z jej treści wymagała niewielkiego nakładu pracy biegłej, ponieważ nie zawiera ona treści, które powodowałyby konieczność ponownej analizy całej dokumentacji medycznej czy akt sądowych. Opinia uzupełniająca w niniejszej sprawie nie jest nową , odrębną opinią a jedynie wyjaśnieniem nasuwających się stronie wątpliwości po zapoznaniu się z opinią główną, a zatem nie było podstaw do przyznania biegłej wynagrodzenia za sporządzenie opinii uzupełniającej.

Mając powyższe na uwadze należało orzec jak w sentencji na podstawie art. 397 § 1 i 2 k.p.c. w związku z art. 385 k.p.c.

SSA Barbara Białecka SSA Romana Mrotek SSA Zofia Rybicka-Szkibiel