Portal Orzeczeń Sądu Apelacyjnego w Szczecinie

Formularz UK 2

Sygnatura akt

II AKa 343/22

Załącznik dołącza się w każdym przypadku. Podać liczbę załączników:

1

1.  CZĘŚĆ WSTĘPNA

0.11.1. Oznaczenie wyroku sądu pierwszej instancji

Wyrok Sądu Okręgowego w Gorzowie Wielkopolskim II Wydziału Karnego z dnia 20 października 2022 roku wydany w sprawie II K 214/21.

0.11.2. Podmiot wnoszący apelację

☒ oskarżyciel publiczny albo prokurator w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ oskarżyciel posiłkowy

☐ oskarżyciel prywatny

☐ obrońca

☐ oskarżony albo skazany w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ inny

0.11.3. Granice zaskarżenia

0.11.3.1. Kierunek i zakres zaskarżenia

☐ na korzyść

☒ na niekorzyść

☒ w całości

☐ w części

☐

co do winy

☐

co do kary

☐

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

0.11.3.2. Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

☐

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

☐

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

☒

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

☒

art. 438 pkt 3 k.p.k. – błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

☐

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

☐

art. 439 k.p.k.

☐

brak zarzutów

0.11.4. Wnioski

☒

uchylenie

☐

zmiana

2.  Ustalenie faktów w związku z dowodami przeprowadzonymi przez sąd odwoławczy

0.12.1. Ustalenie faktów

0.12.1.1. Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

0.12.1.2. Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

0.12.2. Ocena dowodów

0.12.2.1. Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 2.1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

0.12.2.2. Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 2.1.1 albo 2.1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

.  STANOWISKO SĄDU ODWOŁAWCZEGO WOBEC ZGŁOSZONYCH ZARZUTÓW i wniosków

Lp.

Zarzut

1

Naruszenie art.7 k.p.k., które mogło mieć wpływ na treść wyroku polegające na dowolnej ocenie zeznań świadka C. K., bezkrytyczne przyjęcie jego stanowiska przed Sądem i uznania ich za niewiarygodne, co w konsekwencji doprowadziło do błędnych ustaleń faktycznych.

☒ zasadny

☐ częściowo zasadny

☐ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny

Przystępując do sporządzania uzasadnienia wyroku wydanego w sprawie Sąd Odwoławczy, z racji okoliczności w sprawie tej występujących, które przedstawione zostaną poniżej, podjąć musiał decyzję, co do sposobu przedstawienia motywacji, która stała się podstawą uzasadnianego orzeczenia. Ostatecznie uznano, że niepotrzebnym byłoby podawanie w rozbudowanym wywodzie tego, co uwzględniono uznając podniesiony przez oskarżyciela publicznego zarzut za zasadny.

Zarzuty postawione oskarżonemu były już przedmiotem rozpoznania tak przez sąd pierwszej jak i drugiej instancji. Wyrokiem z dnia 25 listopada 2020 roku wydanym w sprawie II K 101/19 uniewinniono oskarżonego (k-4.881-4.882 T.XXII), które to orzeczenie po rozpoznaniu wywiedzionego od niego środka odwoławczego zostało wyrokiem z dnia 21 października 2021 roku wydanym w sprawie II AKa 43/21
uchylone, a sprawa przekazana do ponownego rozpoznania (k-4.938 T.XXII). Sąd Apelacyjny w sporządzonym uzasadnieniu (k-4.943-4.951 T.XXII) przedstawił argumenty wykazujące dlaczego kwestionowane orzeczenie ostać się nie mogło, a w
tym dlaczego przyjęte oceny istotnych dowodów (przede wszystkim zeznania C. K.) były nieprawidłowe, dlaczego były one niezgodne z art.7 k.p.k.
Istotnym przy tym jest to, że Sąd Apelacyjny poprzednio rozpoznający sprawę w postępowaniu odwoławczym motywując wydany wyrok przytoczył argumentację dotyczącą oceny zebranych w sprawie przedmiotowej dowodów, a zważając na to, że argumentacja ta jest obszerna, pełna, wnikliwa, szczegółowa i logiczna uprawnionym stało się uczynienie jej własną przez Sąd Odwoławczy aktualnie rozpoznający sprawę, co skutkuje brakiem konieczności jej powtarzania albowiem w tym miejscu argumentację tą należałoby w całości ponownie zaprezentować. Takie postąpienie jest słuszne i racjonalne ponieważ powtarzanie raz już przytoczonych argumentów nie jest sensowne w sytuacji, gdy argumentacja ta, odnosząc to do okoliczności przedmiotowej sprawy, zachowała swą aktualność. Tak rzecz oceniając uwzględniono, iż przy ponownym rozpoznaniu sprawy przez Sąd I Instancji jej stan, okoliczności i treść dowodów nie zmieniły się w stosunku do stanu istniejącego przy pierwotnym pierwszo-instancyjnym rozpoznaniu sprawy. Występują zatem pełne podstawy do odniesienia, przy jego pełnej akceptacji, stanowiska poprzednio zaprezentowanego w przeprowadzonym postępowaniu odwoławczym. W ocenie Sądu Odwoławczego w okolicznościach przedmiotowej sprawy uprawnionym stało się ograniczenie szczegółowości przedstawianych rozważań ponieważ jakość wywodów przedstawionych w uzasadnieniu wyroku poprzednio wydanego w postępowaniu odwoławczym jest tego rodzaju, że w pełni pozwala do nich odnieść się, co wykazuje brak potrzeby wywodów tych powtarzanie. Zauważyć przy tym należy, co, co
oczywiste nie miało decydującego znaczenia, że podobnie rzecz ocenił odwołujący się oskarżyciel publiczny, który uzasadniając swój zarzut wyraźnie posiłkował się
wskazaną argumentacją.

Powyższe uprawniałoby Sąd Odwoławczy aktualnie rozpoznający sprawę do zaniechania dalszego motywowania swego orzeczenia. Dla jasności koniecznym jest jednak, wyłącznie sygnalizacyjne, wskazanie tego, co wynika ze stanowiska sądu odwoławczego poprzednio rozpoznającego sprawę w postępowaniu odwoławczym, a potrzeba ta jest niezbędną z racji stanowiska wyrażonego w uzasadnieniu wyroku z
dnia 20 października 2022 roku, które, jak się wydaje, pomija zupełnie argumenty sądu poprzednio rozpoznającego sprawę w postępowaniu odwoławczym.

Z uzasadnienia wyroku Sądu Apelacyjnego z dnia 21 października 2021 roku wynika przecież dlaczego argument dotyczący późnego momentu pojawienia się oskarżonego
w zeznaniach C. K. jest nietrafny, dlaczego brak jest podstaw do uznania jego zeznań za lakoniczne, co miało je dyskredytować, w sytuacji, gdy wynika z nich czas zaistnienia przestępnych zdarzeń zarzucanych oskarżonemu, podane zostały osoby w zdarzeniach tych uczestniczące, określony został przedmiot użyty do
przewozu środków odurzających (samochód), wskazane zostało miejsce przekroczenia granicy i wreszcie określony został rodzaj i ilość środka odurzającego będącego przedmiotem czynów zarzucanych oskarżonemu, a zaznaczyć przy tym należy, iż w uzasadnieniu wyroku poprzednio uchylającego rozstrzygnięcie Sądu I Instancji wskazano, w pełni akceptowane przez Sąd aktualnie rozpoznający sprawę w postępowaniu odwoławczym, argumenty uzasadniające dlaczego sposób podawania przez C. K. ilości środka odurzającego i tego do kogo i w jakich ilościach on należał nie może mieć znaczenia dla oceny jego wiarygodności. Sąd poprzednio rozpoznający sprawę w postępowaniu odwoławczym wyjaśnił również dlaczego relacjom istniejącym między C. K., a oskarżonym (konflikt) nie można przyznawać nadawanego im znaczenia w płaszczyźnie oceny wiarygodności zeznań C. K..

W ocenie Sądu Odwoławczego wartym wskazania jest to, co być może przydatne
będzie przy kolejnym rozpoznaniu sprawy, iż C. K. w przedmiotowym postępowaniu słuchany był wielokrotnie (k-677-681, k-724-731 T.IV; k-980-988 T.V; k-1.807-1.810 T.X; k-2.067-2.069, k-2.133-2.136, k-2.183-2.186, k-2.187-2.191 T.XI; k-2.372-2.373 T.XII; k-2.576-2.577 T.XIII; k-2.682-2.685, k-2.691-2.692 T.XIV; k-3.154-3.156 T.XVI; k-3.364-3. (...) T.XVII; k-4.211-4.212, k-4.236-4.238, k-4.242-4.244 T.XIX; k-4.551-4.556 T.XX; k-4.629-4.630, k-4.631-4.645 T.XXI; k-4.869-4.871, k-4.878-4.880 T.XXII; k-5.008-5.013 T.XXIII). Nie każde jego zeznanie (wyjaśnienie) było przydatnym dla niniejszego postępowania, dla podejmowanych w nim ocen i czynionych na tej podstawie ustaleń faktycznych. Ważnym jest jednak to, że tam gdzie C. K. podawał informacje mające związek z czynami zarzucanymi oskarżonemu były one tego rodzaju, co już wyeksponował Sąd
Apelacyjny poprzednio rozpoznający sprawę w postępowaniu odwoławczym, że pozwalały podjąć inne niż dotychczas rozstrzygnięcie w zakresie odpowiedzialności oskarżonego. Szczególnie zwrócić trzeba uwagę na zeznania (wyjaśnienia) znajdujące się na k-980-988 T.V, na k-1.807-1.810 T.X oraz na k-2.183-2.186 i na k-2.187-2.191 T.XI. W protokole przesłuchania znajdującym się na k-980-988 T.V C. K. podaje informacje mogące być użytecznymi dla weryfikacji i oceny w zakresie szczegółowości jego zeznań albowiem wskazuje w nich osoby mające brać udział w czynach zarzucanych oskarżonemu ( (...), (...) z D.). Podobnie rzecz przedstawia się, co do zeznań (wyjaśnień) C. K. znajdujących się na k-2.183-2.186 i na k-2.187-2.191 T.XI. I w tych protokołach znajdują się informacje, które pośrednio pomocnymi być mogą tak dla wzmiankowanej weryfikacji jak i oceny jego zeznań. Wynika z zeznań tych przecież postawa P. K. i podawanych przez niego informacji chociażby w zakresie znajomości z C. K., co jest istotne w kontekście tego, co podawał Ł. O. łączący P. K. z oskarżonym. Do powyższego dodać należy, oczywiście w uzupełnieniu tego, co podał już Sąd Apelacyjny poprzednio rozpoznający sprawę w postępowaniu odwoławczym, celem okoliczności tych wyeksponowania ponieważ, być może, nie zostały one dostrzeżone w ponowionym postępowaniu pierwszo-instancyjnym, iż zeznania C. K., a szczególnie te znajdujące się na k-1.807-1.810 T.X dotyczące oskarżonego są tego rodzaju, że nie wyróżniają się od tych jakie dotyczą innych osób, o odpowiedzialności których rozstrzygano na podstawie jego zeznań. Są one w swej treści podobnie szczegółowe jak zeznania dotyczące, przykładowo, P. K., T. W. czy też Ł. O.. Nadto w tych zeznaniach C. K. podaje informacje weryfikujące je poprzez, ponownie przykładowo, podanie danych identyfikujących osoby znające inne występujące w przedmiotowej jak i innej sprawie.

W ocenie Sądu Odwoławczego uprawnionym będzie również zadanie Sądowi I Instancji, który będzie ponownie rozpoznawać sprawę, pytania, które nie może pozostać bez odpowiedzi: co zawierać musi w swej treści dowód by uznać go za wystarczający do odtworzenia określonych faktów w sprawach takich jak niniejsza? Udzielenie odpowiedzi na to pytanie jest istotne ponieważ dotychczas dyskredytowano wiarygodność zeznań C. K. z racji braku ich szczegółowości w zakresie istotnym dla odpowiedzialności oskarżonego, a wynika przecież z nich: kiedy, gdzie, w jakich okolicznościach, kto i z kim oraz przy pomocy jakich środków miał dokonać wewnątrzwspólnotowego nabycia środków odurzających i jakiego one były rodzaju oraz w jakich ilościach.

Wniosek

Uchylenie zaskarżonego wyroku i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania.

☒ zasadny

☐ częściowo zasadny

☐ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny.

Stanowisko odwołującego się oskarżyciela publicznego wyrażone w zarzucie określonym w rozpoznawanym w sprawie przedmiotowej środku odwoławczym okazało się być zasadne, co skutkować musiało uchyleniem skarżonego orzeczenia i przekazaniem sprawy do ponownego rozpoznania (art.454§1 k.p.k.).

4.  OKOLICZNOŚCI PODLEGAJĄCE UWZGLĘDNIENIU Z URZĘDU

1.

Zwięźle o powodach uwzględnienia okoliczności

5.  ROZSTRZYGNIĘCIE SĄDU ODWOŁAWCZEGO

0.15.1. Utrzymanie w mocy wyroku sądu pierwszej instancji

0.11.

Przedmiot utrzymania w mocy

Zwięźle o powodach utrzymania w mocy

0.15.2. Zmiana wyroku sądu pierwszej instancji

0.0.11.

Przedmiot i zakres zmiany

Zwięźle o powodach zmiany

0.15.3. Uchylenie wyroku sądu pierwszej instancji

0.15.3.1. Przyczyna, zakres i podstawa prawna uchylenia

1.1.

☐ art. 439 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

2.1.

Konieczność przeprowadzenia na nowo przewodu w całości

☐ art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

3.1.

Konieczność umorzenia postępowania

☐ art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia i umorzenia ze wskazaniem szczególnej podstawy prawnej umorzenia

4.1.

☒ art. 454 § 1 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

W ocenie Sądu Odwoławczego zebrany w sprawie materiał dowodowy, przy jego właściwej ocenie, doprowadzić musiał do stwierdzenia konieczności uchylenia kwestionowanego orzeczenia i przekazania sprawy do ponownego rozpoznania albowiem w instancji odwoławczej nie można skazać oskarżonego, który został w

pierwszej instancji uniewinniony.

0.15.3.2. Zapatrywania prawne i wskazania co do dalszego postępowania

Sąd ponownie rozpoznający sprawę winien dokonać prawidłowej i zgodnej z treścią art.7 k.p.k. oceny zebranych w sprawie dowodów, a w tym przede wszystkim dowodu z zeznań
C. K.. Sąd I Instancji winien również zapoznać się, a pożądanym byłoby
aby zapoznanie to było wnikliwe, ze stanowiskiem Sądu Apelacyjnego wyrażonego w uzasadnieniu wyroku z dnia 21 października 2021 roku (k-4.943-4.951 T.XXII). Koniecznym jest również, w razie zajęcia innego stanowiska niż prezentowane w niniejszym uzasadnieniu, do czego przecież Sąd I Instancji jest w pełni uprawniony (art.442 k.p.k.), przedstawienie w ewentualnie sporządzanych pisemnych motywach wydanego wyroku argumentacji wykazującej niezasadność stanowiska Sądu II Instancji aktualnie i poprzednio rozpoznającego sprawę przedmiotową.

0.15.4. Inne rozstrzygnięcia zawarte w wyroku

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

6.  Koszty Procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

7.  PODPIS

Małgorzata Jankowska Jacek Szreder Przemysław Żmuda

0.11.3. Granice zaskarżenia

Kolejny numer załącznika

1

Podmiot wnoszący apelację

Oskarżyciel publiczny.

Rozstrzygnięcie, brak rozstrzygnięcia albo ustalenie, którego dotyczy apelacja

Wyrok Sądu Okręgowego w Gorzowie Wielkopolskim II Wydziału Karnego z dnia 20 października 2022 roku wydany w sprawie II K 214/21.

0.11.3.1. Kierunek i zakres zaskarżenia

☐ na korzyść

☒ na niekorzyść

☒ w całości

☐ w części

☐

co do winy

☐

co do kary

☐

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

0.11.3.2. Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

☐

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

☐

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

☒

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

☒

art. 438 pkt 3 k.p.k. – błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

☐

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

☐

art. 439 k.p.k.

☐

brak zarzutów

0.11.4. Wnioski

☒

uchylenie

☐

zmiana