Portal Orzeczeń Sądu Apelacyjnego w Szczecinie

POSTANOWIENIE

Dnia 15 marca 2016 roku

Sąd Apelacyjny w Szczecinie Wydział I Cywilny w składzie:

Przewodniczący: SSA Edyta Buczkowska – Żuk (spr.)

Sędziowie: SA Maria Iwankiewicz

SA Tomasz Żelazowski

po rozpoznaniu w dniu 15 marca 2016 roku w Szczecinie

na posiedzeniu niejawnym

sprawy z powództwa J. J.

przeciwko Skarbowi Państwa-Sądowi Okręgowemu w G., Skarbowi Państwa-Sądowi Apelacyjnemu w G., Skarbowi Państwa-Sądowi Najwyższemu

o zapłatę

na skutek zażalenia powoda

na zarządzenie Przewodniczącego w Sądzie Okręgowym w Koszalinie z dnia 13 maja 2015 roku

sygn. akt I C 142/15

postanawia:

oddalić zażalenie.

SSA T. Żelazowski SSA E. Buczkowska – Żuk SSA M. Iwankiewicz

UZASADNIENIE

Zarządzeniem z dnia 13 maja 2015 Przewodniczący składu orzekającego Sądu Okręgowego w Koszalinie zarządził zwrot pozwu.

W uzasadnieniu zarządzenia wskazano, że zarządzeniem z dnia 26 marca 2015 roku (doręczonym powodowi w dniu 1 kwietnia 2015 roku) wezwano powoda do usunięcia braków formalnych pozwu m.in. poprzez przedłożenie odpisów pozwu – w terminie tygodniowym – pod rygorem zwrotu pozwu. Pomimo doręczenia powodowi wezwania brak formalny pozwu nie został usunięty. Wobec powyższego Sąd Okręgowy w oparciu o art. 130 § 1 i 2 w zw. z art. 128 § 1 k.p.c. zarządził zwrot pozwu.

Od powyższego zarządzenia zażalenie wniósł powód zaskarżając zarządzenie w całości, jednocześnie zarzucając:

- naruszenie art. 130 k.p.c., albowiem pozew odpowiada wymogom formalnym pisma procesowego o jakich mowa w art. 127 k.p.c. i art. 187 k.p.c., w związku z czym można mu nadać właściwy bieg,

- nieważność postępowania, albowiem Sad I instancji przed podjęciem czynności w sprawie winien rozpoznać wniosek powoda o przyznanie pełnomocnika z urzędu, który został zawarty w pozwie.

Uwzględniając powyższe powód wniósł o uchylenie zarządzenia z dnia 13 maja 2015 roku.

Sąd Apelacyjny zważył, co następuje:

Zażalenie powoda jest w obecnym stanie sprawy nie zasadne.

Zgodzić się należy z powodem, że Sąd Okręgowy przed wezwaniem go do uzupełnienia braków formalnych pozwu winien w pierwszej kolejności rozpoznać wniosek o ustanowienie pełnomocnika z urzędu, który został zawarty w pozwie.

Stosownie bowiem do treści przepisu art. 124 k.p.c. zgłoszenie wniosku o ustanowienie adwokata lub radcy prawnego […] nie wstrzymuje biegu toczącego się postepowania, chyba że chodzi o ustanowienie adwokata lub radcy prawnego dla powoda na skutek wniosku zgłoszonego w pozwie lub przed wytoczeniem powództwa.

Z przywołanego przepisu wprost wynika, że złożenie wniosku o ustanowienie adwokata lub radcy prawnego wraz z wniesieniem pozwu powoduje, że do czasu jego prawomocnego rozpoznania sąd nie podejmuje żadnych czynności w sprawie, innymi słowy nie doręcza pozwu stronie przeciwnej, nie wyznacza rozprawy oraz nie wzywa powoda do uzupełnienia braków formalnych pozwu.

Jednakże na etapie postępowania zażaleniowego w przedmiotowej sprawie postanowieniem z dnia 17 lipca 2015 roku wydanym przez referendarza sądowego w Sądzie Okręgowym w Koszalinie rozpoznano negatywnie wniosek o ustanowienie pełnomocnika z urzędu. Postanowieniem z dnia 17 września 2015 r. Sąd Okręgowy w Koszalinie utrzymał w mocy orzeczenie referendarza. Kwestia udziału pełnomocnika w sprawie po stronie powodowej jest więc już definitywnie przesądzona. Natomiast powód nie uzupełnił braku formalnego pozwu przez złożenie trzech odpisów pozwu. Wbrew twierdzeniom powoda do Sądu Okręgowego w Koszalinie odpisy takie nie wpłynęły. Jak wynika z pisma przewodniego Prezesa Sądu Rejonowego Gdańsk-Północ w Gdańsku, który przesłał pozew w niniejszej sprawie do Koszalina, przekazane zostało tylko jedno pismo. Jak wynika z prezentaty Sądu Rejonowego, również ten Sąd otrzymał z Sądu Okręgowego w Warszawie tylko jedno pismo. Stąd też obowiązkiem Sądu było wezwanie powoda do usunięcia tego braku, a niewykonanie wezwania sądu skutkowało zwrotem pozwu. Podkreślenia także wymaga, że złożenie odpisu własnego pisma powoda jest czynnością czysto techniczną i wiedza fachowa nie jest do jej podjęcia w żaden sposób konieczna.

Wobec powyższego Sąd Apelacyjny uznał, że do momentu rozpoznania zażalenia, pozew powoda jest dotknięty takim brakiem formalnym, który nie pozwala na nadanie pismu biegu, a więc zarządzenie o jego zwrocie na podstawie wskazanej przez sąd pierwszej instancji odpowiada prawu. Stąd też na podstawie art. 385 k.p.c. i art. 397 § 2 k.p.c. orzeczono jak w sentencji.

Marginalnie jedynie Sąd Apelacyjny wskazuje, że po fizycznym zwrocie pisma powód będzie miał możliwość ponownego złożenia go, a biorąc pod uwagę daty wskazanych w pozwie zdarzeń, które według powoda mają uzasadniać powództwo, jego sytuacja prawna będzie identyczna jak w chwili zainicjowania niniejszego postępowania.

SSA T. Żelazowski SSA E. Buczkowska – Żuk SSA M. Iwankiewicz