Portal Orzeczeń Sądu Apelacyjnego w Szczecinie

Formularz UK 2

Sygnatura akt

II Aka 8/23

Załącznik dołącza się w każdym przypadku. Podać liczbę załączników:

2

CZĘŚĆ WSTĘPNA

1.1. Oznaczenie wyroku sądu pierwszej instancji

wyrok Sądu Okręgowego w Szczecinie z dnia 17 października 2022r. sygn. akt III Ko 588/20

1.2. Podmiot wnoszący apelację

☐ oskarżyciel publiczny albo prokurator w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ oskarżyciel posiłkowy

☐ oskarżyciel prywatny

☐ obrońca

☐ oskarżony albo skazany w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☒ inny

1.3. Granice zaskarżenia

1.3.1. Kierunek i zakres zaskarżenia

☒ na korzyść

☐ na niekorzyść

☒ w całości

☐ w części

☐

co do winy

☐

co do kary

☐

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

1.3.2. Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

☐

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

☒

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

☐

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

☒

art. 438 pkt 3 k.p.k. – błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

☐

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

☐

art. 439 k.p.k.

☐

brak zarzutów

1.4. Wnioski

☐

uchylenie

☒

zmiana

Ustalenie faktów w związku z dowodami przeprowadzonymi przez sąd odwoławczy

2.1. Ustalenie faktów

2.1.1. Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

2.1.2. Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

2.2. Ocena dowodów

2.2.1. Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 2.1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

2.2.2. Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 2.1.1 albo 2.1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

STANOWISKO SĄDU ODWOŁAWCZEGO WOBEC ZGŁOSZONYCH ZARZUTÓW i wniosków

Lp.

Zarzut

1.

Sąd dokonał analizy tylko zarzutu pełnomocnika wnioskodawców: B. T., E. A., K. T., Z. T., F. T., E. T., S. T., kierując się treścią art.457§2kpk, ponieważ tylko adw. K. G. złożył wniosek o sporządzenie uzasadnienia wyroku Sądu II instancji

obraza art.8 ust.5 ustawy z dnia 23 lutego 1991r. o uznaniu za nieważne orzeczeń wydanych wobec osób represjonowanych za działalność na rzecz niepodległego bytu Państwa Polskiego poprzez jego zastosowanie w sytuacji gdy w realiach przedmiotowej sprawy brak jest wiarygodnych dowodów, że E. T. prowadził działalność, która była zaprzeczeniem działalności na rzecz niepodległego bytu Państwa Polskiego, w szczególności aby brał udział w zwalczaniu „reakcyjnego podziemia”, w sytuacji gdy nie wynika to w żaden sposób ze zgromadzonej, w aktach sprawy dokumentacji związanej ze służbą E. T. w Milicji Obywatelskiej, a jedynie z wydanego w roku 1977 zaświadczenia, które z uwagi na jego formę jest dokumentem mało wiarygodnym i został wystawiony jedynie na potrzeby przyjęcia E. T. do ZBoWiD

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny

zarzut apelacji nie został sformułowany prawidłowo, ponieważ z jego treści oraz z uzasadnienia środka odwoławczego wynika, że skarżący zakwestionował poczynione przez Sąd I instancji ustalenie faktyczne co do udziału E. T. w zwalczaniu reakcyjnego podziemia podczas służby w Milicji Obywatelskiej, w okresie od 1 marca 1945r. do 1 października 1945r., a z obrazą art.8 ust.5 ustawy lutowej, w zakresie jego wykładni i zastosowania, mamy do czynienia wówczas kiedy niekwestionowane ustalenia faktyczne nie uzasadniają przyjęcia, że określona działalność stanowiła zaprzeczenie działalności na rzecz niepodległego bytu Państwa Polskiego,

zatem w przedmiotowej sprawie nie mamy do czynienia z zarzutem obrazy prawa materialnego przez niewłaściwe zastosowanie art.8 ust.5 ustawy lutowej, a zarzutem błędu w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
mających wpływ na treść zaskarżonego orzeczenia,

jednak z takim zarzutem- błędu w ustaleniach faktycznych nie można się zgodzić,

Sąd Okręgowy zebrał kompletny materiał dowodowy, który ocenił prawidłowo, zgodnie z zasadą swobodnej oceny dowodów, z uwzględnieniem zasad logiki, wiedzy oraz doświadczenia życiowego,

skarżący w apelacji ogranicza się do polemiki z prawidłowymi ustaleniami Sądu I instancji, co nie dawało podstaw do zmiany zaskarżonego wyroku w postulowanym przez niego kierunku,

E. T. dobrowolnie wstąpił do Milicji Obywatelskiej w dniu 1 marca 1945r., formacji, która w okresie do 14 grudnia 1954r., została uznana przez ustawodawcę za organ bezpieczeństwa Państwa(vide: art. 2 ust. 1 pkt 4 ustawy z 18.10.2006 r. o ujawnianiu informacji o organach bezpieczeństwa Państwa z lat 1944-1990 i treści tych dokumentów- tzw. ustawa lustracyjna), i służył w niej do 1 października 1945r.

służba w organach bezpieczeństwa PRL-u, stanowiła zaprzeczenie działalności na rzecz niepodległego bytu Państwa Polskiego, i już to ustalenie Sądu Okręgowego uzasadniało wydanie zaskarżonego orzeczenia, ale jak wynika z uzasadnienia Sądu I instancji podstawą oddalenia żądań wnioskodawców w związku z represjami, które dotknęły ich ojca- E. T., wynikającymi z wykonania wobec niego kary pozbawienia wolności wymierzonej wyrokiem byłego Wojskowego Sądu Rejonowego w Szczecinie z dnia 11 marca 1952r., sygn. akt Sr 57/52, na podstawie art.8 ust.5 ustawy lutowej, było ustalenie, że będąc funkcjonariuszem Milicji Obywatelskiej E. T. brał udział w walce z reakcyjnym podziemiem(którym to mianem określano wszystkie podmioty sprzeciwiające się ówczesnej władzy),

ustalenie to było prawidłowe,

wynika z jednoznacznego w swojej treści dokumentu- zaświadczenia wydanego na wniosek E. T., który jego treści nie kwestionował,

cel wydania zaświadczenia- ubieganie się o przyjęcie do ZBoWiD-u i sformalizowany charakter tego dokumentu, wbrew stanowisku skarżącego, nie podważają jego treści- E. T. w okresie od 1 marca 1945r. do 1 października 1945r., będąc funkcjonariuszem Milicji Obywatelskiej, brał udział w walce z przeciwnikami ówczesnej władzy, co stanowiło zaprzeczenie działalności na rzecz niepodległego bytu Państwa Polskiego w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 23.02.1991r. o uznaniu za nieważne orzeczeń wydanych wobec osób represjonowanych za działalność na rzecz niepodległego bytu Państwa Polskiego(ustawy lutowej), i dlatego rozstrzygnięcie Sądu Okręgowego oparte o treść art.8 ust.5 w/w ustawy było prawidłowe,

zaprzeczeniem działalności na rzecz niepodległego bytu Państwa Polskiego z art.8ust.5 ustawy lutowej była działalność polegająca na zwalczaniu opozycji demokratycznej jak również działalność jawnie wspierająca ówczesne władze komunistyczne, co oznacza, że przepis ten miałby zastosowanie w stosunku do tych, którzy w okresie od 1stycznia 1944r. do 31 grudnia 1989r. byli funkcjonariuszami Służby Bezpieczeństwa, a także Milicji Obywatelskiej(do 14 grudnia 1954r,)- zwalczających przeciwników władz PRL-u oraz zajmowali wysokie stanowiska w ówczesnym aparacie władzy, a także aparacie partyjnym, jak również do tych, którzy byli osobowymi źródłami informacji dla ówczesnych organów bezpieczeństwa- jak tajni współpracownicy lub kontakty operacyjne, bez względu na to czy okoliczności te miały miejsce przed czy po prowadzeniu działalności na rzecz niepodległego bytu Państwa Polskiego przez takie osoby i bez względu na represje, które z powodu takiej działalności je dosięgły,

dlatego też, pomimo represji, które dotknęły E. T., w związku z jego późniejszą działalnością niepodległościową, dochodzenie roszczeń w oparciu o przepisy ustawy lutowej, w obecnym brzmieniu, nie jest możliwe

Wniosek

zmiana zaskarżonego wyroku poprzez zasądzenie od Skarbu Państwa na rzecz wnioskodawców: B. T., E. A., K. T., Z. T., F. T., E. T., S. T. – kwot po 40.000zł tytułem zadośćuczynienia za doznaną krzywdę w związku z wykonaniem wyroku byłego Wojskowego Sądu Rejonowego w Szczecinie z dnia 11 marca 1952 roku, sygn. akt Sr 57/52 skazującego E. T. , syna A. i J. z domu R., urodzonego (...) w P., za czyn z art.11 dekretu z dnia 13 czerwca 1946r. o przestępstwach szczególnie niebezpiecznych w okresie odbudowy państwa, utrzymanego w mocy postanowieniem byłego Najwyższego Sądu Wojskowego w Warszawie z dnia 8 kwietnia 1952r., sygn. akt S 483/52 wraz z ustawowymi odsetkami za opóźnienie od dnia uprawomocnienia się orzeczenia do dnia zapłaty

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny.

wniosek bezzasadny wobec nie uwzględnienia zarzutu apelacji

OKOLICZNOŚCI PODLEGAJĄCE UWZGLĘDNIENIU Z URZĘDU

1.

Zwięźle o powodach uwzględnienia okoliczności

ROZSTRZYGNIĘCIE SĄDU ODWOŁAWCZEGO

5.1. Utrzymanie w mocy wyroku sądu pierwszej instancji

1.

Przedmiot utrzymania w mocy

wyrok Sądu Okręgowego w Szczecinie z dnia 17 października 2022r. sygn. akt III Ko 588/20, którym na podstawie art.8 ust.5 ustawy z dnia 23.02.1991r. o uznaniu za nieważne orzeczeń wydanych wobec osób represjonowanych za działalność na rzecz niepodległego bytu Państwa Polskiego oddalono wnioski B. T., E. A., K. T., Z. T., F. T., E. T., S. T.(również G. Z., która nie wywiodła apelacji) i I. S. w całości co do wszystkich zawartych w nich żądań o odszkodowanie i zadośćuczynienie należne ojcu wnioskodawców E. T. w związku z wykonaniem wobec niego kary pozbawienia wolności wymierzonej wyrokiem byłego Wojskowego Sądu Rejonowego w Szczecinie z dnia 11 marca 1952r., sygn. akt Sr 57/52

Zwięźle o powodach utrzymania w mocy

zarzuty skarżących były bezzasadne i sformułowane w apelacjach wnioski nie zasługiwały na uwzględnienie

5.2. Zmiana wyroku sądu pierwszej instancji

Przedmiot i zakres zmiany

Zwięźle o powodach zmiany

5.3. Uchylenie wyroku sądu pierwszej instancji

5.3.1. Przyczyna, zakres i podstawa prawna uchylenia

1.1.

☐ art. 439 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

2.1.

Konieczność przeprowadzenia na nowo przewodu w całości

☐ art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

3.1.

Konieczność umorzenia postępowania

☐ art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia i umorzenia ze wskazaniem szczególnej podstawy prawnej umorzenia

4.1.

☐ art. 454 § 1 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

5.3.2. Zapatrywania prawne i wskazania co do dalszego postępowania

5.4. Inne rozstrzygnięcia zawarte w wyroku

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

Koszty Procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

II.

zasądzono od Skarbu Państwa na rzecz wnioskodawców: I. S., B. T., E. T. i E. A. kwoty po 240 (dwieście czterdzieści) złotych tytułem zwrotu wydatków związanych z uczestnictwem ich pełnomocników w postępowaniu odwoławczym, na podstawie §11ust.6 i §16 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22.10.2015r. w sprawie opłat za czynności adwokackie

III.

kosztami postępowania odwoławczego obciążono Skarb Państwa na podstawie art.13 ustawy lutowej

PODPIS

SSA Robert Mąka SSA Przemysław Żmuda SSA Jacek Szreder

1.3. Granice zaskarżenia

Kolejny numer załącznika

1

Podmiot wnoszący apelację

pełnomocnik wnioskodawców: B. T., E. A., K. T., Z. T., F. T., E. T., S. T.

Rozstrzygnięcie, brak rozstrzygnięcia albo ustalenie, którego dotyczy apelacja

oddalenie w całości wniosku o zadośćuczynienie za krzywdę jakiej doznał ojciec wnioskodawców E. T. w związku z wykonaniem wobec niego kary pozbawienia wolności wymierzonej wyrokiem byłego Wojskowego Sądu Rejonowego w Szczecinie z dnia 11 marca 1952r., sygn. akt Sr 57/52, na podstawie art. art.8 ust.5 ustawy z dnia 23.02.1991r. o uznaniu za nieważne orzeczeń wydanych wobec osób represjonowanych za działalność na rzecz niepodległego bytu Państwa Polskiego

1.3.1. Kierunek i zakres zaskarżenia

☒ na korzyść

☐ na niekorzyść

☒ w całości

☐ w części

☐

co do winy

☐

co do kary

☐

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

1.3.2. Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

☐

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

☒

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

☐

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

☐

art. 438 pkt 3 k.p.k. – błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

☐

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

☐

art. 439 k.p.k.

☐

brak zarzutów

1.4. Wnioski

☐

uchylenie

☒

zmiana

1.3. Granice zaskarżenia

Kolejny numer załącznika

2

Podmiot wnoszący apelację

pełnomocnik wnioskodawczyni I. S.

Rozstrzygnięcie, brak rozstrzygnięcia albo ustalenie, którego dotyczy apelacja

oddalenie w całości wniosku o odszkodowanie i zadośćuczynienie, odpowiednio, za szkodę jaką poniósł i krzywdę jakiej doznał ojciec wnioskodawczyni E. T. w związku z wykonaniem wobec niego kary pozbawienia wolności wymierzonej wyrokiem byłego Wojskowego Sądu Rejonowego w Szczecinie z dnia 11 marca 1952r., sygn. akt Sr 57/52, na podstawie art. art.8 ust.5 ustawy z dnia 23.02.1991r. o uznaniu za nieważne orzeczeń wydanych wobec osób represjonowanych za działalność na rzecz niepodległego bytu Państwa Polskiego

1.3.1. Kierunek i zakres zaskarżenia

☒ na korzyść

☐ na niekorzyść

☒ w całości

☐ w części

☐

co do winy

☐

co do kary

☐

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

1.3.2. Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

☐

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

☐

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

☐

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

☒

art. 438 pkt 3 k.p.k. – błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

☐

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

☐

art. 439 k.p.k.

☐

brak zarzutów

1.4. Wnioski

☐

uchylenie

☒

zmiana