Portal Orzeczeń Sądu Apelacyjnego w Szczecinie

Formularz UK 2

Sygnatura akt

IIAka.67/21

Załącznik dołącza się w każdym przypadku. Podać liczbę załączników:

2

1.  CZĘŚĆ WSTĘPNA

1.1.  Oznaczenie wyroku sądu pierwszej instancji

Wyrok Sądu Okręgowego w Szczecinie z dnia 14 grudnia 2020r.

1.2.  Podmiot wnoszący apelację

☒ oskarżyciel publiczny albo prokurator w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ oskarżyciel posiłkowy

☐ oskarżyciel prywatny

☒ obrońca

☐ oskarżony albo skazany w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ inny

1.3.  Granice zaskarżenia

1.1.1.  Kierunek i zakres zaskarżenia

☒ na korzyść

☒ na niekorzyść

☒ w całości

☒ w części

☒

co do winy

☒

co do kary

☐

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

1.1.2.  Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

☒

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

☐

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

☒

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

☒

art. 438 pkt 3 k.p.k. – błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

☐

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

☐

art. 439 k.p.k.

☐

brak zarzutów

1.4.  Wnioski

☒

uchylenie

☒

zmiana

2.  Ustalenie faktów w związku z dowodami
przeprowadzonymi przez sąd odwoławczy

1.5.  Ustalenie faktów

1.1.3.  Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

2.1.1.1.

1.1.4.  Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

2.1.2.1.

1.6.  Ocena dowodów

1.1.5.  Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 2.1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

1.1.6.  Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 2.1.1 albo 2.1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

3.  STANOWISKO SĄDU ODWOŁAWCZEGO WOBEC ZGŁOSZONYCH ZARZUTÓW i wniosków

Lp.

Zarzut

3.1.

Prokurator zarzucił wyrokowi:

„1. błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia i mający wpływ na jego treść, a polegający na bezpodstawnym przyjęciu, że J. Ł. (1) - pomimo złożenia nierzetelnego pisemnego oświadczenia dotyczącego okoliczności o istotnym znaczeniu dla uzyskania wsparcia finansowego, iż projekt został zrealizowany w całości, wszystkie wskaźniki produktu i rezultatu (z wyjątkiem wzrostu przychodów w wyniku realizacji projektu) zostały osiągnięte w 100% i wszystkie informacje zawarte we wnioskach o płatność są zgodne z prawdą, a wydatki wykazane we wnioskach zostały zapłacone, co nie było zgodne z prawdą - nie działał z zamiarem usiłowania wprowadzenia w błąd pracowników Urzędu Marszałkowskiego Województwa (...), działającego jako Instytucja Zarządzająca Regionalnym Programem Operacyjnym Województwa (...), co do kwalifikowalności poniesionych wydatków i doprowadzenia do niekorzystnego rozporządzenia środkami publicznymi pochodzącymi z Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego oraz z budżetu państwa w łącznej kwocie co najmniej 890.055,41 złotych, stanowiącej mienie znacznej wartości, podczas gdy prawidłowa ocena zgromadzonego w tej sprawie materiału dowodowego prowadzi do wniosku przeciwnego i uznania, że błędnie z kwalifikacji prawnej czynu przypisywanego J. Ł. (1) usunięto art 294 § 1 k.k.

2. błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia i mający wpływ na jego treść, a polegający na bezpodstawnym przyjęciu, że zgromadzone dowody wskazują, iż stopień społecznej szkodliwości czynu oraz cele zapobiegawcze i wychowawcze, które kara ma osiągnąć w stosunku do oskarżonego, a także potrzeby w zakresie kształtowania świadomości prawnej społeczeństwa, pozwalają na przyjęcie, że wystarczającą dolegliwością dla oskarżonego będzie orzeczona kara pozbawienia wolności, która została przez sąd warunkowo zawieszona i nie jest zasadnym orzekanie - na podstawie art. 33 § 2 k.k. - kary grzywny, gdyż stanowiłaby ona dolegliwość przekraczającą stopień winy oskarżonego, podczas gdy prawidłowa ocena zgromadzonego w tej sprawie materiału dowodowego prowadzi do wniosku przeciwnego i uznania, że sąd błędnie, na podstawie prawidłowych ustaleń faktycznych, wyprowadził wniosek, że orzeczenie tego rodzaju kary, uwzględniając także sytuację majątkową oskarżonego, jest niezasadne.”

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny

Powyższy wyrok zaskarżyli zarówno obrońca oskarżonego, jak i prokurator. Ponieważ prokurator nie złożył wniosku o pisemne uzasadnienie wyroku Sądu Apelacyjnego, niniejsze uzasadnienie odnosi się tylko do apelacji obrońcy oskarżonego. Niemniej, Sąd odwoławczy w całości akceptuje rozważania sądu rozstrzygającego przedstawione w pisemnym uzasadnieniu / k. 5608 odw.- k.5610 akt/ i do nich się odwołuje. Sąd I instancji bardzo precyzyjnie opisał jaki zamiar należy przypisać poszczególnym działaniom oskarżonego i jaką kwalifikację prawną zastosować. W tym zakresie trudno cokolwiek dodać, a apelacja prokuratora nawet nie podejmuje merytorycznej polemiki z tak przedstawionym stanowiskiem. Ogranicza się do przytaczania tez z uzasadnienia aktu oskarżenia, które w części nie znalazły potwierdzenia w postępowaniu sądowym.

Także propozycja orzeczenia grzywny nie przekonuje, a sąd rozstrzygający również prawidłowo rozważył tą kwestię / k.5611 akt/.

Wniosek

Oskarżyciel publiczny wniósł o:

„1. zmianę zaskarżonego wyroku poprzez uznanie, że J. Ł. (1) usiłował wprowadzić
w błąd pracowników Urzędu Marszałkowskiego Województwa (...) i doprowadzić do niekorzystnego rozporządzenia środkami publicznymi pochodzącymi z Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego oraz z budżetu państwa w łącznej kwocie co najmniej 890.055,41 złotych, stanowiącej mienie znacznej wartości i uznanie, że czyn przypisywany oskarżonemu wypełnia znamiona przestępstwa z art. 297 § 1 k.k. i art. 13 § 1 k.k. w zw. z art. 286 § 1 k.k. w zw. z art. 294 § 1 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k. w zw. z art. 12 § 1 k.k.

oraz

2.  zmianę zaskarżonego wyroku poprzez wymierzenie J. Ł. (1) - na podstawie art. 33 § 2 k.k. - kary grzywny w wysokości 250 stawek dziennych przy przyjęciu, iż wysokość jednej stawki dziennej wynosi 200 złotych.”

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny.

Tak, jak to wskazano powyżej.

3.2.

Obrońca oskarżonego wyrokowi zarzucił:

I.  błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia, a przejawiający się w przyjęciu, że oskarżony dopuścił się czynu zarzuconego mu w akcie oskarżenia, którego opis został zmieniony przez Sąd I instancji tj. że oskarżony J. Ł. (1) działał z zamiarem doprowadzenia Województwa (...) do niekorzystnego rozporządzenia mieniem w kwocie 41.820 zł przez wprowadzenie w błąd pracowników Województwa (...) poprzez złożenie razem z wnioskiem o płatność końcową faktury z dnia 5 września 2012r. z danymi sprzedawcy (...) Spółka z o.o. w C., oraz dowodu wpłaty KP nr 17.04/12 opatrzony datą 5 września 2012r.:

a)  w sytuacji gdy oskarżony nie miał wiedzy, że dokumenty te zostały sfałszowane i wystawione przez osobę nieuprawnioną;

b)  program komputerowy do obsługi monitoringu zewnętrznego został przez oskarżonego na wskazanej podstawie zakupiony i uruchomiony na terenie nieruchomości przy ulicy (...);

c)  zeznania świadków S. B. oraz A. B. dotyczą wyłącznie okoliczności związanych z prowadzeniem przez nich działalności gospodarczej i nie potwierdzają ustalenia, że oskarżony w ogóle za program do obsługi systemu monitoringu nie zapłacił i nie nabył tego systemu monitoringu;

d)  podczas kontroli wykonania projektu nie zakwestionowano faktu wykonania monitoringu zewnętrznego.

II. błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia, a przejawiający się w
przyjęciu, że oskarżony dopuścił się czynu zarzuconego mu w akcie oskarżenia,
polegającego na złożeniu nierzetelnego pisemnego oświadczenia dotyczącego okoliczności o istotnym znaczeniu dla uzyskania wsparcia finansowego a mianowicie oświadczenia, że projekt zrealizował w całości, wszystkie wskaźniki produktu oraz rezultatu zostały osiągnięte w 100% i wszystkie informacje zawarte we wnioskach o płatność są zgodne z
prawdą podczas gdy:

a)  oskarżony zrealizował przedsięwzięcie opisane w załączniku do umowy o dofinansowanie nr (...).01.01.03-32-065/09 zgodnie z zakresem opisanym w umowie oraz załączniku do umowy stanowiącym Wniosek o dofinansowanie projektu w ramach Regionalnego Programu Operacyjnego Województwa (...) na lata 2007-2013 ( C.7. Opis przedsięwzięcia z wyłączeniem cross- financingu) a dla osiągnięcia celów projektu nie był zobowiązany do wykonania prac określonych w projekcie budowlanym oraz decyzji pozwolenie na budowę w szczególności nie był zobowiązany do wykonania utwardzenia całego nabrzeża, zagospodarowania terenu, rozprowadzenia instalacji gazowej do przyłączenia pieca grzewczego w kotłowni, wentylacji oraz dodatkowej hali osadzonej na palach a nadto doprowadzenia wody do budynku.

b)  oskarżony dokonał uruchomienia oczyszczalni wód zaolejonych, oczyszczalnia osiągnęła sprawność technologiczną- mimo braku doprowadzenia wody do nieruchomości przez, co oskarżony osiągnął cel projektu określony w umowie, co wynika min. z zeznań świadków S. S. oraz J. D. (1);

c)  nie wykazano w toku postępowania kontrolnego, że oskarżony nie dokonał zapłaty za wydatki wyszczególnione we wnioskach o płatność o końcową wskazanych w zarzucie,

d)  w toku postępowania Urząd Marszałkowski ustalił, że wydatki na bramy nie będą uwzględnione w projekcie ponieważ dofinansowanie dotyczy wyłącznie budynku piętrowego oraz parterowego hali, natomiast pozostałe dwie bramy miały być zamontowane w budynku nie objętym dofinansowaniem;

e)  oskarżony dokonał montażu suwnicy w terminie zakończenia projektu tj. 28.09.2012r. co zostało potwierdzone przez świadków S. S., J. D. (1) oraz A. K..

f)  oskarżony dokonał montażu zbiornika czterokomorowego w terminie zakończenia projektu tj. 28.09.2012r.;

III. Naruszenie przepisów postępowania, mające istotny wpływ na wynik sprawy:

- art. 7 kpk poprzez przekroczenie granic swobodnej oceny dowodów poprzez uznanie za niewiarygodne wyjaśnień oskarżonego, w których podnosi, że zrealizował wszystkie wskaźniki, do których zobowiązał się na podstawie umowy z Urzędem Marszałkowskim w sytuacji gdy dokonał zakupu nieruchomości, prac remontowych nieruchomości oraz zakupu i montażu urządzeń, sprzętu oraz wyposażenia oraz środków transportu niezbędnych do realizacji projektu określonych w umowie z Urzędem Marszałkowskim w terminie określonym w umowie tj. 28.09.2012r. w szczególności wobec zeznań D. D. (1), która potwierdziła, że oskarżony zrealizował wszystkie wskaźniki produktu oraz rezultatu określone w umowie z Urzędem Marszałkowskim, a zeznaniom, której Sąd dał wiarę w całości.

- art. 7 kpk poprzez przekroczenie granic swobodnej oceny dowodów poprzez uznanie za wiarygodnie zeznań świadków członków zespołu kontrolnego P. M. (1), E. Z. (poprzednio Koniecznej), A. M. (1) oraz sporządzonego protokołu pokontrolnego z dnia 27 kwietnia 2015r. w zakresie w jakim ustalono, że
oskarżony nie zrealizował projektu w terminie określonym w umowie tj. do 28.08.2012r. a nadto, że brak decyzji o pozwoleniu na użytkowanie powoduje, że zakupione urządzenia nie mogą być wykorzystane zgodnie z przeznaczeniem a tym samym nie mogła być wdrożona innowacyjna technologia, gdyż tylko poprzez odpowiednią konfigurację zakupionych urządzeń byłoby możliwe jej osiągniecie a nadto, że brak wody w obiekcie wykluczał możliwość wdrożenia nowatorskiej technologii czyszczenia wód zaolejonych w sytuacji, gdy podczas kontroli zespół kontrolny nie dokonał próby uruchomienia instalacji oraz członkowie zespołu kontrolnego, nie posiadali wykształcenia kierunkowego w zakresie kontrolowanej technologii.

- art. 7 kpk poprzez przekroczenie granic swobodnej oceny dowodów i wyprowadzenie z treści zgromadzonego w sprawie materiału dowodowego wniosku, że oskarżony przedłożył we wniosku o płatność końcową nierzetelne pisemne oświadczenie dotyczące okoliczności o istotnym znaczeniu dla uzyskania wsparcia finansowego a mianowicie, że projekt został zrealizowany w całości, osiągnięto 100% wskaźników produktu i rezultatu a informacje zawarte we wnioskach o płatność są zgodne z prawdą w sytuacji gdy z materiału dowodowego sprawy wynika, że oskarżony zrealizował projekt zgodnie z umową o dofinansowanie i wnioskiem o dofinansowanie a nadto, ze działał z zamiarem wprowadzenia w błąd pracowników Urzędu Wojewódzkiego w celu uzyskania korzyści majątkowej poprzez złożenie wraz z wnioskami końcowymi o płatność odpisy podrobionej faktury VAT nr (...) oraz podrobiony dowód wypłaty KP nr 17.04/02 opiewający na kwotę 41.820 zł w sytuacji, gdy oskarżony nie miał wiedzy, że dokumenty te zostały podrobione.”

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny

Skarżący powołuje się m.in. na zeznania świadków S. S., J. D. iA. K., z których miałoby wynikać, iż oskarżony dokonał montażu suwnicy w terminie zakończenia projektu tj. do 28.09. 2012r.. Jednak ustalenia sądu rozstrzygającego w tym zakresie są odmienne i zostały oparte na wskazanych przez sąd obiektywnych dowodach / vide k. 5607 akt/. Sąd Okręgowy przeanalizował zeznania, na które powołuje się obrońca i słusznie uznał je częściowo za nieprawdziwe. Swoje stanowisko prawidłowo uzasadnił, zgodnie z regułami zakreślonymi art. 7 kpk. Na marginesie, nawet gdyby przyjąć stanowisko oskarżonego, że suwnica przez pewien moment była zamontowana, to jednak, zgodnie z jego słowami, została rozmontowana. A więc, ostatecznie nie zrealizowano w tej części w/w projektu. Nie sposób też przyjąć, że po jej ewentualnym "demontażu", została niemal fabrycznie, ponownie zapakowana.

Skarżąca powołuje się także na zeznania świadka D. D., według której "wszystkie wskaźniki produktu oraz rezultatu " zostały zrealizowane. Ale, ten świadek przedstawił taką opinię tylko w oparciu o dokumenty przedkładane mu przez oskarżonego. Ona sama nie miała żadnej wiedzy o postępie prac na podstawie własnych obserwacji, nigdy nie weryfikowała wiedzy pochodzącej z dokumentów z faktycznym wykonaniem inwestycji / por. k 5388 odw. akt/. I to także dostrzegł sąd I instancji , i prawidłowo ocenił.

Zdaniem Sądu Apelacyjnego, ocena zeznań świadków P. M., E. Z./poprzednio K./ i A. M. oraz sporządzonego protokołu pokontrolnego, dokonana przez Sąd Okręgowy, nie budzi żadnych wątpliwości. W/w świadkowie nie mieli żadnego powodu do przedstawiania faktów, które by nie nastąpiły, albo nie byłyby niezgodne z rzeczywistością. Reprezentowali oni Urząd Marszałkowski i z należytą starannością wykonywali swoje zadania.

Nie ma znaczenia, czy system do obsługi monitoringu zewnętrznego został faktycznie zamontowany. Oskarżony nigdy nie ujawnił, kto go wykonał i za jaką kwotę. Natomiast, z nie budzących wątpliwości zeznań świadków Sł. B. i A. B. wprost wynika, iż nigdy ich firma nie wykonywała żadnych prac na rzecz przedsiębiorstwa oskarżonego, a faktura i dowód wpłaty na kwotę 41 820,-zł są dokumentami fałszywymi, nie pochodzącymi od (...) sp. z o.o. z C.. Jak wynika z wielu zeznań pracowników firmy oskarżonego, J. Ł. był bardzo mocno i osobiście zaangażowany w prowadzenia swojej firmy. Nie sposób uznać, że kompletując dokumenty do ostatecznego rozliczenia projektu, nie dostrzegł dokumentów wskazujących na wykonanie prac przez firmę, z którą nigdy nie współpracował. Wiedział zatem, że te dokumenty nie są prawdziwe. I nie ma znaczenia, czy oskarżony je sam sfałszował, czy zrobił to ktoś inny, za jego wiedzą albo i nie. Istotne jest, że oskarżony się posłużył tymi dokumentami celem wprowadzenia instytucji samorządowej w błąd co do tego czy dane prace zostały wykonane, przez kogo i za jaką kwotę. Gdyby oskarżony w ten sposób nie postąpił, nie miałby formalnych powodów do ubiegania się o dotację do kwoty 41820,-zł. I słusznie sąd rozstrzygający, tą część działania oskarżonego dodatkowo zakwalifikował z art. 286 § 1 kk.

Wniosek

Obrońca oskarżonego wniósł o:

„1) zmianę zaskarżonego wyroku poprzez uniewinnienie oskarżonego od zarzuconego mu czynu;

2) ewentualnie o uchylenie wyroku i przekazanie sprawy ponownie do Sądu I instancji.”

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny.

Sąd przeprowadził pełne postępowanie dowodowe. Skarżąca nie wskazuje na potrzebę jego uzupełnienia, ani nie podnosi iż jakieś dowody zostały pominięte. A zatem, całkowicie niezasadnym jest wniosek o uchylenie wyroku.

Apelacja obrońcy sprowadza się do wybiórczego traktowania niektórych dowodów, zwłaszcza w/w zeznań świadków. Tymczasem ich ocena, dokonana przez sąd I instancji, spełnia wszystkie wymogi art. 7 kpk.. Nie sposób ocenić, iż jest dowolna. A zatem ustalenia faktyczne, dokonane w oparciu o uznane za wiarygodne zeznania świadków, jak i zgromadzone dokumenty, są prawidłowe. Także, kwalifikacja prawna nie budzi zastrzeżeń Sądu Apelacyjnego, sąd rozstrzygający i w tym zakresie bardzo precyzyjnie uzasadnił swoje stanowisko.

Dlatego, Sąd odwoławczy zaakceptował w całości wyrok Sądu Okręgowego uznając jednocześnie, iż orzeczone wobec J. Ł. środki represji zostały dobrane prawidłowo.

4.  OKOLICZNOŚCI PODLEGAJĄCE UWZGLĘDNIENIU Z URZĘDU

4.1.

Zwięźle o powodach uwzględnienia okoliczności

5.  ROZSTRZYGNIĘCIE SĄDU ODWOŁAWCZEGO

1.7.  Utrzymanie w mocy wyroku sądu pierwszej instancji

5.1.1.

Przedmiot utrzymania w mocy

Utrzymano w mocy zmieniony przez sąd rozstrzygający opis czynu przypisanego oskarżonemu, jak i wymierzoną mu karę roku pozbawienia wolności, z warunkowym zawieszeniem jej wykonania na okres trzech lat.

Zwięźle o powodach utrzymania w mocy

Tak, jak to opisano w pkt. 3.2 niniejszego uzasadnienia.

1.8.  Zmiana wyroku sądu pierwszej instancji

5.2.1.

Przedmiot i zakres zmiany

Zwięźle o powodach zmiany

1.9.  Uchylenie wyroku sądu pierwszej instancji

1.1.7.  Przyczyna, zakres i podstawa prawna uchylenia

5.3.1.1.1.

☐ art. 439 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

5.3.1.2.1.

Konieczność przeprowadzenia na nowo przewodu w całości

☐ art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

5.3.1.3.1.

Konieczność umorzenia postępowania

☐ art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia i umorzenia ze wskazaniem szczególnej podstawy prawnej umorzenia

5.3.1.4.1.

☐ art. 454 § 1 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

1.1.8.  Zapatrywania prawne i wskazania co do dalszego postępowania

1.10.  Inne rozstrzygnięcia zawarte w wyroku

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

6.  Koszty Procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

III.

O wydatkach za postępowanie odwoławcze orzeczono na podstawie art.636 § 2 w zw. z art. 633 kpk, a o opłacie - na podstawie art. 8 w zw. z art. 2 ust.1 pkt.3 ustawy z dnia 23 czerwca 1973r. o opłatach w sprawach karnych /Dz. U. z 1983r., poz. 223 z późniejszymi zmianami/.

7.  PODPIS

SSA Jacek Szreder SSA Stanisław Stankiewicz SSA Andrzej Olszewski

1.11.  Granice zaskarżenia

Kolejny numer załącznika

1

Podmiot wnoszący apelację

Prokurator

Rozstrzygnięcie, brak rozstrzygnięcia albo ustalenie, którego dotyczy apelacja

Zmiana opisu czynu i jego kwalifikacji prawnej, nie orzeczenie kary grzywny.

0.1.1.3.1. Kierunek i zakres zaskarżenia

☐ na korzyść

☒ na niekorzyść

☐ w całości

☒ w części

☒

co do winy

☒

co do kary

☐

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

0.1.1.3.2. Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

☒

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

☐

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

☐

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

☒

art. 438 pkt 3 k.p.k. – błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

☐

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

☐

art. 439 k.p.k.

☐

brak zarzutów

0.1.1.4. Wnioski

☐

uchylenie

☐

zmiana

1.12.  Granice zaskarżenia

Kolejny numer załącznika

2

Podmiot wnoszący apelację

Obrońca oskarżonego.

Rozstrzygnięcie, brak rozstrzygnięcia albo ustalenie, którego dotyczy apelacja

Ustalenie sprawstwa oskarżonego w zakresie przypisanego mu przestępstwa.

0.1.1.3.1. Kierunek i zakres zaskarżenia

☒ na korzyść

☐ na niekorzyść

☒ w całości

☐ w części

☒

co do winy

☐

co do kary

☐

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

0.1.1.3.2. Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

☐

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

☐

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

☒

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

☒

art. 438 pkt 3 k.p.k. – błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

☐

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

☐

art. 439 k.p.k.

☐

brak zarzutów

0.1.1.4. Wnioski

☐

uchylenie

☐

zmiana