Portal Orzeczeń Sądu Apelacyjnego w Szczecinie

Formularz UK 2

Sygnatura akt

II AKa 113/24

Załącznik dołącza się w każdym przypadku. Podać liczbę załączników:

1

1.  CZĘŚĆ WSTĘPNA

1.1.  Oznaczenie wyroku sądu pierwszej instancji

Wyrok Sądu Okręgowego w Szczecinie z dnia 21 lutego 2024r., sygn. akt III K 122/23

1.2.  Podmiot wnoszący apelację

☐ oskarżyciel publiczny albo prokurator w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ oskarżyciel posiłkowy

☐ oskarżyciel prywatny

☒ obrońca

☐ oskarżony albo skazany w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ inny

1.3.  Granice zaskarżenia

1.1.1.  Kierunek i zakres zaskarżenia

☒ na korzyść

☐ na niekorzyść

☒ w całości

☐ w części

☐

co do winy

☐

co do kary

☐

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

1.1.2.  Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

☐

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

☐

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

☒

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

☒

art. 438 pkt 3 k.p.k. – błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia, jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

☒

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

☐

art. 439 k.p.k.

☐

brak zarzutów

1.4.  Wnioski

☒

uchylenie

☒

zmiana

2.  Ustalenie faktów w związku z dowodami
przeprowadzonymi przez sąd odwoławczy

1.5.  Ustalenie faktów

1.1.3.  Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

2.1.1.1.

P. P.

Okoliczności związane z odnalezieniem i zabezpieczeniem rozsiewacza marki (...)

Zeznania A. N.

NR KART

1.1.4.  Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

2.1.2.1.

1.6.  Ocena dowodów

1.1.5.  Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 2.1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

2.1.1.1

Zeznania A. N.

Świadek w sposób wiarygodny odtworzył okoliczności związane z odnalezieniem rozsiewacza oraz swoim zatrudnieniem. Oczywistym przy tym jest, że z uwagi na znaczny upływ czasu od złożenia pierwszej relacji w postępowaniu przygotowawczym, a następnie zeznań w przed Sądem I instancji nie pamiętał wszystkich okoliczności. Brak przy tym podstaw do kwestionowania jego zdolności spostrzegania i zapamiętywania.

1.1.6.  Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 2.1.1 albo 2.1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

2.2.2.1

3.  STANOWISKO SĄDU ODWOŁAWCZEGO WOBEC ZGŁOSZONYCH ZARZUTÓW i wniosków

Lp.

Zarzut

3.1.

Obraza przepisów postepowania, która miała wpływ na treść wyroku:

a.art. 4 kpk w zw. z art. 410 kpk poprzez:

- odmowę wiary wyjaśnieniom oskarżonego P. P., w których kwestionuje on swoją winę wskazując, że nigdy nie miał zamiaru przywłaszczenia rozsiewacza (...), zaś umowa zawarta z G. G. (1) nie była w rzeczywistością umowa sprzedaży, a jedynie czasowym zabezpieczeniem udzielanych oskarżonemu przez G. G. (1) pożyczek, nadto nigdy nie doszło do zapłaty ceny sprzedaży jak i do trwałego przeniesienia własności ww.sprzętu,

- bezkrytyczne przyjęcie, jako wiarygodnych zeznań G. G. (1), podczas gdy wskazać należy, iż oskarżony nie sprzedał ww. świadkowi rozsiewacza a jedynie zastawił go na poczet zawartej umowy pożyczki, zaś o fakcie udzielania oskarżonemu przez świadka G. G. (1) pożyczek zeznawali także inni, przesłuchani w niniejszej sprawie świadkowie,

które to dowody łącznie – wbrew niezasadnie przyjętemu przez Sąd meriti stanowisku – wykluczają winę i sprawstwo P. P. w zakresie przypisanego mu przez sąd czynu,

b.art. 5 § 2 kpk, polegającą na rozstrzygnięciu nie dających się usunąć wątpliwości niekorzystnie dla oskarżonego P. P. poprzez przyjęcie, że swoim zachowaniem wypełnił on znamiona ww. czynu. Podczas gdy ze zgromadzonego i właściwie ocenionego w sprawie materiału dowodowego, w żaden sposób nie wynika, że do opisanego przez Sąd Okręgowy wydarzenia doszło,

c.art. 391 kpk poprzez bezpodstawne odczytanie zeznań A. N. i zaniechanie ponownego poszukiwania w zakresie ustalenia adresu ww. świadka,

d.art. 7 kpk w zw. z art. 92 kpk poprzez całkowicie dowolną, a nie swobodną ocenę zebranego w sprawie materiału dowodowego, będącą wynikiem faktycznego pominięcia przez Sąd Okręgowy w Szczecinie okoliczności ujawnionych w toku postępowania, co w konsekwencji doprowadziło do błędnych ustaleń faktycznych przejawiających się następnie przyjęciem twierdzenia, że oskarżony P. P. dopuścił się popełnienia zarzucanego mu czynu. Podczas gdy zgromadzone w toku postępowania dowody, ocenione w prawidłowy sposób, tj. zgodnie z zasadami logiki, wskazań wiedzy i doświadczenia życiowego, nie dają podstaw do przyjęcia za uzasadnione zaskarżonego stanowiska Sądu pierwszej instancji, w zakresie tak przypisanego P. P. sprawstwa,

e.art. 442 § 3 kpk poprzez nieprzeprowadzenie postępowania dowodowego w sposób wskazany w uzasadnieniu wyroku Sądu Apelacyjnego z 23 marca 2023r., sygn. akt II AKa 271/22 i tym samym odczytanie zeznań świadka A. N. i zaniechanie wezwania świadka celem jego przesłuchania,

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny

W pierwszej kolejności stwierdzić należy, że gromadząc materiał dowodowy nie naruszył Sąd I instancji dyspozycji ani art. 442 § 3 kpk ani art. 391 § 1 kpk odczytując zeznania świadka A. N.. Z uzyskanych na ten czas informacji wynikało, że wezwania nie udało mu się doręczyć przez właściwą KPP. Dodatkowe przy tym starania podjęte w postępowaniu odwoławczym spowodowały, że świadka na rozprawie apelacyjnej udało się bezpośrednio przesłuchać.

Przy tym dowód ten w żaden sposób nie podważył prawidłowych ustaleń Sądu merytorycznego. Świadek, co oczywiste z uwagi na upływ czasu, nie pamiętał większości okoliczności, na które został wcześniej przesłuchany. Potwierdzając przy tym poprzednie odczytane mu zeznania przyznał, że G. G. (1) trudnił się m.in. skupowaniem maszyn albo brał je w komis. Okoliczność przy tym, że przekazywał oskarżonemu kopertę z pieniędzmi na polecenie G. G. (1) wspiera poczynione przez Sąd Okręgowy ustalenia, że oskarżony pożyczał pieniądze właśnie od G. G. (1). Także potwierdził podpis swojego ówczesnego pracodawcy znajdujący się na umowie k. 322 (chociaż w nie był tego stanowczo stwierdzić bez okularów).

Tym samym stwierdzić należy, że zgromadzono kompletny materiał dowodowy, który Sąd I instancji poddał wnikliwej i przekonywującej ocenie. Wskazał, które z dowodów uznał za wiarygodne, a które nie i dlaczego. Przedmiotem jego oceny były rzecz jasna także wyjaśnienia P. P..

Słusznie przy tym odmówił wiary wyjaśnieniom oskarżonego i uznał je za dowód nielogiczny, odosobniony i sprzeczny przede wszystkim z dokumentami znajdującymi się w sprawie. Zamiar, z jakim działał oskarżony należy bowiem oceniać nie przez pryzmat wyłącznie jego wyjaśnień, ale przede wszystkim dokumentów, które dobrowolnie podpisywał.

Otóż skoro w dniu 5 maja 2014r. zawarł z (...) sp. z o.o. umowę pożyczki na określoną kwotę w celu zakupu właśnie rozsiewacza (...), a zabezpieczeniem umowy pożyczki była zawarta pomiędzy stronami umowa przewłaszczenia na zabezpieczenie, a na jej mocy P. P. przeniósł własność rozsiewacza na (...) sp. z o.o. do czasu spłaty pożyczki. Do spłaty tej nigdy nie doszło, gdyż oskarżony nie wywiązywał się z umowy i spółka wypowiedziała mu ją. Tym samym nigdy nie był właścicielem rozsiewacza (...). Czego skarżący w ogóle zdaje się nie zauważać.

Dalej już 2 marca 2016r. sprzedał rozsiewacz (...) G. G. (1), na co wprost wskazuje zawarta umowa (k.322) kupna sprzedaży za kwotę 140.000 zł, a ten ostatni jedynie użyczył mu rozsiewacz w celu wykonania określonych prac w polu. Okoliczności te przy tym potwierdza G. G. (1), który wprost wskazuje na pożyczki, których udzielał oskarżonemu, a ten w zamian sprzedawał mu posiadane maszyny rolnicze.

Wyjaśnienia przy tym oskarżonego, jakoby podpisywał i wypełniał jedynie częściowo umowy zawierane z G. G. (1) są niewiarygodne. Po pierwsze z umowy na k.322 wprost z użytego sformułowania wynika, że oskarżony rozsiewacz sprzedaje, a nie „zastawia go” (pomijając już, że i tej czynności nie mógł dokonać, gdyż w dacie zawierania umowy nie był właścicielem maszyny). Okoliczność, że nie wpisana była jakoby data zawartej umowy jest niewiarygodna. Gdyby bowiem oskarżony, jak twierdzi spłacił pożyczkę, to żądałby od G. G. (1) zwrotu podpisanej umowy. Zresztą zachowanie oskarżonego przeczy jego wyjaśnieniom. Dokonując tej oceny z pola widzenia Sądu i instancji nie mógł umknąć mechanizm działania oskarżonego, który najpierw przywłaszczył sobie rozsiewacz, którego właścicielem był (...)i sprzedał go G. G. (1), a następnie wykorzystał sytuację i fakt, że ten ostatni pozwolił mu, z uwagi na prace polowe, maszynę użytkować sprzedał ją kolejny raz 1.11.2016. Ł. P..

Żadnego znaczenia dla rozstrzygnięcia sprawy nie ma okoliczność, że oskarżony nie posiada egzemplarza zawartej umowy kupna sprzedaży.

Do przeniesienia przy tym własności na G. G. (1) doszło z momentem zawarcia umowy (z jego relacji wynika, że nie miał on wiedzy o zawartej przez oskarżonego umowie przewłaszczenia), a do zapłaty poprzez wypłatę oskarżonemu wcześniej określonej kwoty.

Podkreślić w tym miejscu należy, że apelacja jest powieleniem linii obrony prezentowanej przed Sądem I instancji i nie wskazuje na żadne istotne argumenty, które nie byłyby przedmiotem rozważań owego Sądu. Co przy tym istotniejsze uzasadnienie nie stanowi w ogóle rozwinięcia zarzutów i wniosków skarżącego i sprowadza się do cytowania orzeczeń Sądu Najwyższego oraz przepisów. Tym samym skarżący nie podjął nawet próby polemiki z prawidłowymi ustaleniami i oceną Sądu I instancji.

W sprawie nie ujawniono żadnych wątpliwości, które należałoby wyłożyć na korzyść oskarżonego. Sam skarżący przy tym nie wskazuje na czym owe wątpliwości miałyby polegać (na pewno nie można za nie uznać wyjaśnień oskarżonego, które są dowodem odosobnionym i nielogicznym), stąd trudno z nimi polemizować.

Wniosek

Zmiana zaskarżonego wyroku poprzez uniewinnienie oskarżonego od przypisanego mu czynu z pkt II części wstępnej wyroku ewentualnie umorzenie postepowania z uwagi na powagę rzeczy osądzonej ewentualnie uchylenie zaskarżonego wyroku i przekazanie sprawy Sądowi I instancji do ponownego rozpoznania

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny.

Skoro w sprawie zgromadzono kompletny materiał dowodowy, a dowód przeprowadzony na rozprawie apelacyjnej nie podważył ustaleń Sądu Rejonowego co do sprawstwa i winy oskarżonego to brak było podstaw do uniewinnienia oskarżonego.

Skoro nie stwierdzono przesłanek wynikających z art. 439 § 1 kpk, art. 454 kpk ani tez nie zachodziła konieczność przeprowadzenia postępowania dowodowego w całości od początku, to brak było podstaw do uchylenia zaskarżonego wyroku i przekazania sprawy Sądowi I instancji do ponownego rozpoznania.

Podkreślić należy brak konsekwencji skarżącego, który domagając się umorzenia postępowania z uwagi na „powagę rzeczy osądzonej” ani nie formułuje skorelowanego z nim zarzutu ani w ogóle w uzasadnieniu nie rozwija tego wniosku (!). Tym samym nie sposób w ogóle szczegółowo ustalić co autor miał na względzie. Można jedynie domniemywać, że odnosi się do kwestii związanej z rozsiewaczem i działaniem oskarżonego, a owa maszyna dwukrotnie stalą się przedmiotem jego bezprawnych działań. Raz w niniejszym postepowaniu w ramach przypisanego mu czynu a drugi kiedy sprzedał ją Ł. P..

Tyle tylko, że kwestia ta została przesądzona w niniejszym postępowaniu na mocy postanowienia wydanego przez Sąd Apelacyjny w Szczecinie (k.787-795) i Sądy I instancji orzekające w niniejszym postepowaniu związane były zapatrywaniami prawnymi tam wyrażonymi. Dość stwierdzić, że oprócz tej samej maszyny oba przypisane oskarżonemu czyny zostały popełnione w innym czasie ( 2.03.2016r. i 1.11.2016r.) oraz na szkodę innych pokrzywdzonych ( (...) sp.z o.o. i G. G. (1)).

3.2.

Dokonanie błędnych ustaleń faktycznych przejawiających się w uznaniu, że oskarżony w dniu 2 marca 2016 roku działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej przywłaszczył cudza rzecz ruchomą w postaci rozsiewacza (...)o wartości 95.000 zł w ten sposób, że sprzedał go G. G. (1), czym działał na szkodę (...) sp. z o. o. z siedzibą w W., tj. o czyn z art. 284 § 2 kk

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny

Skoro Sąd Okręgowy na podstawie kompletnego materiału dowodowego poczynił prawidłowe ustalenia faktyczne i wskazał w sposób logiczny oraz przekonywujący, które z dowodów uznał za wiarygodne, a które nie i dlaczego, to brak było podstaw do uznania tego zarzutu za zasadny. Aktualna w tym zakresie jest argumentacja przywołana w pkt 3.1. niniejszego uzasadnienia.

Wniosek

Zmiana zaskarżonego wyroku poprzez uniewinnienie oskarżonego od przypisanego mu czynu z pkt II części wstępnej wyroku ewentualnie umorzenie postepowania z uwagi na powagę rzeczy osądzonej ewentualnie uchylenie zaskarżonego wyroku i przekazanie sprawy Sądowi I instancji do ponownego rozpoznania

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny.

Skoro w sprawie zgromadzono kompletny materiał dowodowy, a dowód przeprowadzony na rozprawie apelacyjnej nie podważył ustaleń Sądu Rejonowego co do sprawstwa i winy oskarżonego to brak było podstaw do uniewinnienia oskarżonego.

Skoro nie stwierdzono przesłanek wynikających z art. 439 § 1 kpk, art. 454 kpk ani tez nie zachodziła konieczność przeprowadzenia postępowania dowodowego w całości od początku, to brak było podstaw do uchylenia zaskarżonego wyroku i przekazania sprawy Sądowi I instancji do ponownego rozpoznania.

Podkreślić należy brak konsekwencji skarżącego, który domagając się umorzenia postępowania z uwagi na „powagę rzeczy osądzonej” ani nie formułuje skorelowanego z nim zarzutu ani w ogóle w uzasadnieniu nie rozwija tego wniosku (!). Tym samym nie sposób w ogóle szczegółowo ustalić co autor miał na względzie. Można jedynie domniemywać, że odnosi się do kwestii związanej z rozsiewaczem i działaniem oskarżonego, a owa maszyna dwukrotnie stalą się przedmiotem jego bezprawnych działań. Raz w niniejszym postepowaniu w ramach przypisanego mu czynu a drugi kiedy sprzedał ją Ł. P..

Tyle tylko, że kwestia ta została przesądzona w niniejszym postępowaniu na mocy postanowienia wydanego przez Sąd Apelacyjny w Szczecinie (k.787-795) i Sądy I instancji orzekające w niniejszym postepowaniu związane były zapatrywaniami prawnymi tam wyrażonymi. Dość stwierdzić, że oprócz tej samej maszyny oba przypisane oskarżonemu czyny zostały popełnione w innym czasie ( 2.03.2016r. i 1.11.2016r.) oraz na szkodę innych pokrzywdzonych ( (...) sp.z o.o. i G. G. (1)).

3.3.

Rażącej niewspółmierności orzeczonej wobec oskarżonego kary za przypisany czyn. Sad Okręgowy wymierzając karę w sposób niedostateczny uwzględnił dyrektywy wymiaru kary.

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny

Skarżący podnosząc ten zarzut nie wskazuje, aby Sąd Okręgowy nie uwzględnił jakiejkolwiek okoliczności łagodzącej albo też wadliwie okoliczności wyważył. Tymczasem oskarżony był już karany i to za umyślne przestępstwa podobne, chociaż ostatni wyrok wydany był już po popełnieniu czynu objętego niniejszym postępowaniem. Dalej stopień zawinienie i społecznej szkodliwości czynu był znaczny – zwłaszcza niebagatelna wartość rozsiewacza na rok 2016, sposób działania oskarżonego, który sprzedał maszynę, a następnie zawarł kolejną umowę kupna – sprzedaży przywłaszczonej rzeczy.

Oskarżony ma na utrzymaniu 3 dzieci i żonę, tyle tylko, iż popełniając przypisany mu czyn nie troszczył się o ich los. Prowadzenia ustabilizowanego trybu życia Sąd już poczytał na jego korzyść. Nie razi w żaden sposób surowością ilość stawek dziennych grzywny – zwłaszcza w zestawieniu z wartością mienia, okolicznością, że oskarżony jest mężczyzną w wieku produkcyjnym, posiada wyuczony zawód, zaś wysokość stawki dziennej ukształtowanej w dolnej granicy uwzględnia ciążący na nim obowiązek łożenia na rzecz małoletnich dzieci.

Wniosek

Zmiana wyroku poprzez wymierzenie oskarżonemu kary pozbawienia wolności w najniższym ustawowym wymiarze z warunkowym zawieszeniem jej wykonania na okres próby

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny.

Skoro z pisemnych motywów zaskarżonego wyroku wynika, że Sąd Okręgowy poczytał na korzyść i niekorzyść oskarżonego wszystkie okoliczności łagodzące oraz obciążające, to brak było podstaw do obniżenia wymierzonej kary. Domaganie się warunkowego zawieszenia wykonania kary świadczy o niezbyt wnikliwym zapoznaniem się z danymi o karalności oskarżonego w zestawieniu z treścią art. 69 kk i następnych. Oskarżony był już bowiem karany za umyślne przestępstwa podobne i to na karę pozbawienia wolności bez warunkowego zawieszenia wykonania. Wprawdzie ostatni wyrok wydano już po popełnieniu niniejszego przestępstwa, ale i tak trudno stwierdzić, aby wobec oskarżonego można przyjąć, że nie popełni w przyszłości przestępstwa i nie będzie naruszał porządku prawnego.

4.  OKOLICZNOŚCI PODLEGAJĄCE UWZGLĘDNIENIU Z URZĘDU

4.1.

Zwięźle o powodach uwzględnienia okoliczności

5.  ROZSTRZYGNIĘCIE SĄDU ODWOŁAWCZEGO

1.7.  Utrzymanie w mocy wyroku sądu pierwszej instancji

5.1.1.

Przedmiot utrzymania w mocy

Ustalenia w zakresie sprawstwa i winy oraz wymierzone kary pozbawienia wolności i grzywny

Zwięźle o powodach utrzymania w mocy

Skoro Sąd Okręgowy prawidłowo zgromadzony materiał dowodowy w sposób staranny i logiczny ocenił, wskazał, które z dowodów uznał za wiarygodne, a które nie i dlaczego, to brak jakichkolwiek podstaw do kwestionowania poczynionych ustaleń faktycznych.

Kara pozbawienia wolności i grzywny uwzględniają stopień zawinienia, społecznej szkodliwości czynu oraz właściwości i warunki osobiste oskarżonego.

1.8.  Zmiana wyroku sądu pierwszej instancji

5.2.1.

Przedmiot i zakres zmiany

Zwięźle o powodach zmiany

1.9.  Uchylenie wyroku sądu pierwszej instancji

1.1.7.  Przyczyna, zakres i podstawa prawna uchylenia

5.3.1.1.1.

☐ art. 439 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

5.3.1.2.1.

Konieczność przeprowadzenia na nowo przewodu w całości

☐ art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

5.3.1.3.1.

Konieczność umorzenia postępowania

☐ art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia i umorzenia ze wskazaniem szczególnej podstawy prawnej umorzenia

5.3.1.4.1.

☐ art. 454 § 1 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

1.1.8.  Zapatrywania prawne i wskazania co do dalszego postępowania

1.10.  Inne rozstrzygnięcia zawarte w wyroku

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

6.  Koszty Procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

II

Na podstawie art. 636 § 1 kpk orzeczono o kosztach sądowych związanych z postępowaniem odwoławczym, w tym o opłacie na podstawie art. 2 ust. 1 pkt 2 i art. 3 ust. 2 w zw. z art. 8 ustawy z dnia 23 czerwca 1973r. o opłatach w sprawach karnych (tekst jednolity Dz.U. z 1983r. nr 49, poz.223 z późniejszymi zmianami).

7.  PODPIS

SSO del. Iwona Gdula SSA Andrzej Wiśniewski SSA Stanisław Kucharczyk

1.11.  Granice zaskarżenia

Kolejny numer załącznika

1

Podmiot wnoszący apelację

Obrońca oskarżonego

Rozstrzygnięcie, brak rozstrzygnięcia albo ustalenie, którego dotyczy apelacja

Sprawstwo i wina oskarżonego, wymierzona kara pozbawienia wolności oraz grzywny

0.1.1.3.1. Kierunek i zakres zaskarżenia

☒ na korzyść

☐ na niekorzyść

☒ w całości

☐ w części

☐

co do winy

☐

co do kary

☐

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

0.1.1.3.2. Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

☐

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

☐

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

☒

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

☒

art. 438 pkt 3 k.p.k. – błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

☒

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

☐

art. 439 k.p.k.

☐

brak zarzutów

0.1.1.4. Wnioski

☒

uchylenie

☒

zmiana