Portal Orzeczeń Sądu Apelacyjnego w Szczecinie

Formularz UK 2

Sygnatura akt

II Aka.288/21

Załącznik dołącza się w każdym przypadku. Podać liczbę załączników:

2

1.  CZĘŚĆ WSTĘPNA

1.1.  Oznaczenie wyroku sądu pierwszej instancji

Wyrok Sądu Okręgowego w Szczecinie z dnia 1 września 2021r.

1.2.  Podmiot wnoszący apelację

☒ oskarżyciel publiczny albo prokurator w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ oskarżyciel posiłkowy

☐ oskarżyciel prywatny

☒ obrońca

☐ oskarżony albo skazany w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ inny

1.3.  Granice zaskarżenia

1.1.1.  Kierunek i zakres zaskarżenia

☒ na korzyść

☒ na niekorzyść

☒ w całości

☒ w części

☒

co do winy

☒

co do kary

☒

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

1.1.2.  Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

☒

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

☐

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

☒

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

☐

art. 438 pkt 3 k.p.k. – błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

☒

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

☐

art. 439 k.p.k.

☐

brak zarzutów

1.4.  Wnioski

☐

uchylenie

☒

zmiana

2.  Ustalenie faktów w związku z dowodami
przeprowadzonymi przez sąd odwoławczy

1.5.  Ustalenie faktów

1.1.3.  Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

2.1.1.1.

1.1.4.  Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

2.1.2.1.

1.6.  Ocena dowodów

1.1.5.  Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 2.1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

1.1.6.  Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 2.1.1 albo 2.1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

3.  STANOWISKO SĄDU ODWOŁAWCZEGO WOBEC ZGŁOSZONYCH ZARZUTÓW i wniosków

Lp.

Zarzut

3.1.

Wyrok zaskarżyli zarówno prokurator, jak i obrońca oskarżonego. Szerszy zakres ma apelacja obrońcy, który zarzucił:

„1. Obrazę prawa procesowego, która miała wpływ na treść zaskarżonego —wyroku, a to art. 7 kpk polegającą na błędnej ocenie dowodów co doprowadziło do błędów w ustaleniach faktycznych:

a. ocenie, że pokrzywdzony M. B. „w sposób logiczny, uporządkowany i konsekwentny opisał zdarzenie (...).", podczas gdy świadek ten zeznawał w sposób wewnętrznie sprzeczny, a Sąd tych
sprzeczności nie zdołał wyjaśnić,

b. ustaleniu, że M. B. rozpoznał oskarżonego w trakcie czynności przed funkcjonariuszem Policji „na 100%", podczas gdy sam pokrzywdzony zaprzeczył, że tak było i wskazał, że nie był
pewien,

c. uznaniu udziału oskarżonego w przedmiotowym zdarzeniu również na
tej podstawie, że (jak twierdzi pokrzywdzony) miał „taki sam głos jak
sprawca",

d. niewłaściwej oceny dowodów w zakresie w jakim wskazywały, że sprawców miało być 3, a dodatkowo mieli poruszać
skuterem/motorem, a także, niewyjaśnieniu kto stworzył kartkę na której wskazano oskarżonego jako sprawcę zdarzenia (kartkę zniszczoną przez policjantów),

e. ustaleniu, że „pracownicy stacji ustalili nazwisko oskarżonego", co nie
wynikało z żadnego dowodu, a wręcz wszyscy pracownicy stacji
zaprzeczyli, żeby zdarzenie takie miało miejsce,

f. ocenie zeznań A. K. (1) złożonych na rozprawie przez pryzmat nielogicznych okoliczności tj. ustaleniu, że skoro M. M. zeznała, że J. L. i A. K. (1) wspólnie przeglądali
monitoring, to oznacza, że J. L. i A. K. (1) „przeszukiwali portal społecznościowy i porównywali wizerunek sprawcy który zobaczył A. K. (1) z tym co jest na portalu", a także ocenie tych
zeznań z pominięciem części zeznań M. M. (w zakresie w jakim
niewiarygodne zeznania A. K. (1) są spójne z wiarygodnymi zeznaniami M. M.),

a wyrażającą się w daniu prymatu zeznaniom świadków złożonym w postępowaniu przygotowawczym, których to zeznań Sąd nie był świadkiem, a obrońca nie miał możliwości w nich uczestniczyć, co rażąco narusza zasadę bezpośredniości.

2. Z najdalej posuniętej ostrożności procesowej zarzucam również naruszenie prawa materialnego, a to art. 57a § 1 kk poprzez jego zastosowanie podczas gdy z ustalonego stanu faktycznego wynika, że motywacją działań J. S. miała być narodowość pokrzywdzonego, co zdaniem ustawodawcy jest motywacją na tyle doniosłą, że aż należało wyodrębnić przestępstwo polegające na dyskryminacji z powodu narodowości pokrzywdzonego.”

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny

Sąd rozstrzygający przeprowadził pełne postępowanie dowodowe, przy czym uwzględnił dodatkowe wnioski dowodowe obu stron. Następnie dokonał oceny całokształtu okoliczności ujawnionych w postępowaniu sądowym. Nie do zaakceptowania jest teza skarżącego, iż sąd nie może uwzględniać zeznań świadków złożonych w postępowaniu przygotowawczym, bo "sąd nie był świadkiem /tych zeznań /, a obrońca nie miał możliwości w nich uczestniczyć". Przecież Kodeks postępowania karnego wprost reguluje takie sytuacje, choćby w art. 391 / ale też i art. 392, art. 393 § 4 /, a sąd I instancji w żaden sposób nie uchybił w/w przepisom. Zresztą, sam skarżący również na takie konkretne uchybienia nie wskazuje. Nie sposób też wymagać , aby późniejszy oskarżony uczestniczył w charakterze podejrzanego w czynnościach procesowych, zanim przedstawiono mu konkretne zarzuty, albo stawiać zarzut nieuczestniczenia obrońcy w czynności, skoro on w danej chwili nie był jeszcze ustanowiony / albo wyznaczony /. Przyjmując tok rozumowania skarżącego, żadne postępowanie przygotowawcze nie mogłoby się sprawnie toczyć, a dowody w nim zebrane, w dużej części, byłyby zbędne.

Zebrane w sprawie i przeprowadzone na rozprawach dowody, zostały przez Sąd Okręgowy ocenione zgodnie z zasadami wiedzy, logiki i doświadczenia życiowego. Sąd rozstrzygający bardzo dokładnie ocenił zarówno wyjaśnienia oskarżonego, jak i zeznania poszczególnych świadków. Wskazał , które uwzględnił, a które nie / choćby w konkretnych fragmentach/, i dlaczego. Zdaniem Sądu Apelacyjnego, w swoich ocenach, sąd I instancji nie pominął żadnego istotnego dowodu. A dokonane oceny są racjonalne. Podkreślić też należy, że Sąd Okręgowy odpowiednio powiązał ze sobą dowody, które uznał za prawdziwe i, co do zasady, dokonał odpowiednich ustaleń faktycznych. Apelacja obrońcy wskazuje na te dowody, które sąd rozstrzygający zdyskwalifikował, przy czym skarżący nie tłumaczy dlaczego jego zdaniem ocena sądu ma być wadliwa. Ponadto, obrońca w sposób wybiórczy sięga do fragmentów zeznań, które uważa za korzystne dla oskarżonego. Ale nie dostrzega ich nielogiczności i sprzeczności. Dlatego zarzuty niewłaściwej oceny zebranego materiału dowodowego, Sąd Apelacyjny potraktował jako całkowicie polemiczne, w żaden sposób nie podważające ocen dokonanych przez Sąd Okręgowy w pisemnym uzasadnieniu /por. k.185-187/. Sąd Odwoławczy w pełni je akceptuje i do nich się odwołuje. Tym samym sprawstwo oskarżonego zostało w odpowiedni sposób wykazane.

Nie zasługuje także na uwzględnienie teza skarżącego, iż w sprawie nie doszło do zbiegu przepisów z art. 119 § 1 i art. art. 57a § 1 kk. / a pośrednio z art. 115 § 21 kk/. Działanie oskarżonego i towarzyszących mu osób zaczęło się od słownej, i wulgarnej zaczepki, pokrzywdzonego związanej z jego pochodzeniem z Ukrainy. Do tego nastąpiło w dzień, w miejscu powszechnie dostępnym. Jego kontynuacją było pobicie poszkodowanego bez jakiegokolwiek racjonalnego powodu. Nie sposób takiego zachowania ocenić inaczej niż chuligański wybryk, popełniony w związku z konkretnym pochodzeniem M. B..

Jednak apelacja obrońcy, choć w swojej merytorycznej części całkowicie bezzasadna, doprowadziła do częściowej zmiany wyroku na korzyść oskarżonego. Z niebudzących wątpliwości ustaleń faktycznych wynika, że to oskarżony pierwszy uderzył pięścią w twarz poszkodowanego, co spowodowało jego upadek. Następnie był on bity i kopany przez oskarżonego oraz inne, nieustalone osoby, po tułowiu , rękach i nogach. A więc to cios oskarżonego spowodował u pokrzywdzonego konkretne obrażenia ciała, na okres do dni siedmiu, a kolejne uderzenia wszystkich sprawców spowodowały dalsze obrażenia, na okres powyżej siedmiu dni. Nie sposób jednak ustalić, że te ostatnie obrażenia powstały tylko po uderzeniach oskarżonego. Dlatego Sąd Apelacyjny nieznacznie zmienił opis czynu przypisanego oskarżonemu.

Wniosek

Obrońca oskarżonego wniósł o jego uniewinnienie od przypisanego mu przestępstwa.

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny.

Sprawstwo oskarżonego zostało wykazane w sposób nie budzący wątpliwości. Natomiast zmiana opisu czynu i uznanie, że oskarżony m.in. swoim działaniem wypełnił ustawowe znamiona przestępstwa z art. 157 § 2 kk, a nie z art. 157 § 1 kk, spowodowało nieznaczne obniżenie kary zasadniczej do 10 miesięcy pozbawienia wolności.

3.2.

Prokurator zarzucił wyrokowi:

„- rażącą niewspółmierność - niewspółmierną łagodność kary orzeczonej wobec J. S. wyrażającą się w nienależytym uwzględnieniu przez Sąd wysokiego stopnia winy i społecznej szkodliwości czynu przypisanego oskarżonemu oraz wagi okoliczności obciążających, w tym wyczerpania znamion kilku przestępstw pozostających w kumulatywnym zbiegu, działania wspólnie i w porozumieniu z innymi osobami, ucieczki z miejsca zdarzenia, ukrywania się przed organami wymiaru sprawiedliwości, jak również niedostatecznym uwzględnieniu potrzeby w zakresie kształtowania świadomości prawnej społeczeństwa i w konsekwencji orzeczenie względem wspomnianego za przypisany mu czyn kary jednego roku pozbawienia wolności, podczas gdy za współmierną do stopnia winy i społecznej szkodliwości oraz wagi popełnionego czynu uznać należy za karę w wysokości 2 lat pozbawienia wolności, jako spełniającą cele zapobiegawcze i wychowawcze względem oskarżonego, jak również potrzeby w zakresie kształtowania świadomości prawnej społeczeństwa,

oraz

- rażącą niewspółmierność nawiązki orzeczonej na podstawie art. 46 § 2 k.k. od oskarżonego na rzecz pokrzywdzonego w kwocie 1.000 złotych, podczas gdy na podstawie ustalonych okoliczności sprawy - przy tym rozmiarze krzywdy fizycznej i moralnej doznanej przez pokrzywdzonego, nawiązka w tej wysokości jest wyłącznie symboliczna, rażąco niska i nie spełnia swojej funkcji kompensacyjnej.”

☐ zasadny

☒ częściowo zasadny

☐ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny

Niezasadny był zarzut odnoszący się do kary zasadniczej. Sąd rozstrzygający odpowiednio ocenił zarówno okoliczności popełnionego czynu, jak i sylwetkę sprawcy. Spowodowało to orzeczenie bezwzględnej kary pozbawienia wolności. Jej wysokość była dobrana w sposób wyważony, a tylko zmiana opisu czynu spowodowała konieczność niewielkiego obniżenia kary zasadniczej.

Natomiast słusznie oskarżyciel publiczny podniósł, że wysokość orzeczonej nawiązki razi swoją łagodnością. Zwłaszcza, gdy uwzględni się rolę oskarżonego w zdarzeniu, jak i obecne realia ekonomiczne.

Wniosek

Prokurator wniósł o podwyższenie orzeczonej kary do 2 lat pozbawienia wolności, a nawiązki - do 7000,-złotych.

☐ zasadny

☒ częściowo zasadny

☐ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny.

Jak już wskazano wyżej, w ocenie Sądu Apelacyjnego odpowiednio uwzględniono wszystkie okoliczności wpływające na wymiar kary zasadniczej. Tym samym nie było powodów do jej zwiększania. Natomiast uwzględniając przytoczoną wcześniej argumentację, zwiększono wysokość orzeczonej nawiązki do kwoty 5000,-złotych. Zdaniem Sądu Odwoławczego, taka suma będzie realnym zadośćuczynieniem dla pokrzywdzonego za doznaną przez niego krzywdę.

4.  OKOLICZNOŚCI PODLEGAJĄCE UWZGLĘDNIENIU Z URZĘDU

4.1.

Zwięźle o powodach uwzględnienia okoliczności

5.  ROZSTRZYGNIĘCIE SĄDU ODWOŁAWCZEGO

1.7.  Utrzymanie w mocy wyroku sądu pierwszej instancji

5.1.1.

Przedmiot utrzymania w mocy

Zwięźle o powodach utrzymania w mocy

1.8.  Zmiana wyroku sądu pierwszej instancji

5.2.1.

Przedmiot i zakres zmiany

Zmieniono opis czynu przypisanego oskarżonemu, częściowo kwalifikację prawną oraz wysokość kary zasadniczej i orzeczonej nawiązki.

Zwięźle o powodach zmiany

Tak, jak to opisano w pkt. 3.1 i 3.2 niniejszego uzasadnienia.

1.9.  Uchylenie wyroku sądu pierwszej instancji

1.1.7.  Przyczyna, zakres i podstawa prawna uchylenia

5.3.1.1.1.

☐ art. 439 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

5.3.1.2.1.

Konieczność przeprowadzenia na nowo przewodu w całości

☐ art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

5.3.1.3.1.

Konieczność umorzenia postępowania

☐ art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia i umorzenia ze wskazaniem szczególnej podstawy prawnej umorzenia

5.3.1.4.1.

☐ art. 454 § 1 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

1.1.8.  Zapatrywania prawne i wskazania co do dalszego postępowania

1.10.  Inne rozstrzygnięcia zawarte w wyroku

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

6.  Koszty Procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

III.

O wydatkach za postępowanie odwoławcze orzeczono na podstawie art. 635 w zw. z art. 627 kpk, a o opłacie - na podstawie art. 10 ust.1 w zw. z art.2 ust.1 pkt. 3 ustawy z dnia 23 czerwca 1973r. o opłatach w sprawach karnych / Dz. U. z 1983r., poz.223 z późniejszymi zmianami/.

7.  PODPIS

SSA Jacek Szreder SSA Andrzej Olszewski SSA Stanisław Stankiewicz

1.11.  Granice zaskarżenia

Kolejny numer załącznika

1

Podmiot wnoszący apelację

Obrońca oskarżonego

Rozstrzygnięcie, brak rozstrzygnięcia albo ustalenie, którego dotyczy apelacja

O zmianę wyroku i uniewinnienie oskarżonego od przypisanego mu czynu.

0.1.1.3.1. Kierunek i zakres zaskarżenia

☒ na korzyść

☐ na niekorzyść

☒ w całości

☐ w części

☒

co do winy

☐

co do kary

☐

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

0.1.1.3.2. Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

☒

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

☐

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

☒

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

☐

art. 438 pkt 3 k.p.k. – błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

☐

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

☐

art. 439 k.p.k.

☐

brak zarzutów

0.1.1.4. Wnioski

☐

uchylenie

☒

zmiana

1.12.  Granice zaskarżenia

Kolejny numer załącznika

2

Podmiot wnoszący apelację

Prokurator

Rozstrzygnięcie, brak rozstrzygnięcia albo ustalenie, którego dotyczy apelacja

O podwyższenie kary zasadniczej i wysokości nawiązki.

0.1.1.3.1. Kierunek i zakres zaskarżenia

☐ na korzyść

☒ na niekorzyść

☐ w całości

☒ w części

☐

co do winy

☒

co do kary

☒

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

0.1.1.3.2. Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

☐

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

☐

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

☐

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

☐

art. 438 pkt 3 k.p.k. – błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

☒

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

☐

art. 439 k.p.k.

☐

brak zarzutów

0.1.1.4. Wnioski

☐

uchylenie

☒

zmiana