Serwis Internetowy Portal Orzeczeń używa plików cookies. Jeżeli nie wyrażają Państwo zgody, by pliki cookies były zapisywane na dysku należy zmienić ustawienia przeglądarki internetowej. Korzystając dalej z serwisu wyrażają Państwo zgodę na używanie cookies , zgodnie z aktualnymi ustawieniami przeglądarki.

II AKa 301/23 - uzasadnienie Sąd Apelacyjny w Szczecinie z 2024-05-07

UZASADNIENIE

Formularz UK 2

Sygnatura akt

II AKa 210/22

Załącznik dołącza się w każdym przypadku. Podać liczbę załączników:

1

1.  CZĘŚĆ WSTĘPNA

1.1.  Oznaczenie wyroku sądu pierwszej instancji

Wyrok Sądu Okręgowego w Szczecinie z dnia 25 października 2023 r., sygn. akt III K 117/23.

1.2.  Podmiot wnoszący apelację

☐ oskarżyciel publiczny albo prokurator w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ oskarżyciel posiłkowy

☐ oskarżyciel prywatny

☒ obrońca

☐ oskarżony albo skazany w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ inny

1.3.  Granice zaskarżenia

1.1.1.  Kierunek i zakres zaskarżenia

☒ na korzyść

☐ na niekorzyść

☐ w całości

☒ w części

co do winy

co do kary

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

1.1.2.  Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

art. 438 pkt 3 k.p.k. błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

art. 439 k.p.k.

brak zarzutów

1.4.  Wnioski

uchylenie

zmiana

2.  Ustalenie faktów w związku z dowodami
przeprowadzonymi przez sąd odwoławczy

1.5.  Ustalenie faktów

1.1.3.  Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

2.1.1.1.

D. M. (1)

Zachowanie skazanego w jednostce penitencjarnej.

Opinia penitencjarna

76-77

1.1.4.  Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

2.1.2.1.

1.6.  Ocena dowodów

1.1.5.  Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 2.1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

2.1.1.1.

Opinia penitencjarna

Autentyczność dokumentu i zawartych w nim informacji, z uwagi na podmiot, który jest jego autorem, nie budzi wątpliwości.

1.1.6.  Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 2.1.1 albo 2.1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

3.  STANOWISKO SĄDU ODWOŁAWCZEGO WOBEC ZGŁOSZONYCH ZARZUTÓW i wniosków

Lp.

Zarzut

3.1.

rażąca niewspółmierność kary łącznej
w wymiarze 5 lat i 3 miesięcy pozbawienia wolności, będącej wynikiem nienależytego uwzględnienia warunków i właściwości osobistych skazanego, w tym brak
konfliktów z prawem od czasu popełnienia zarzuconych mu czynów, zachowania skazanego w toku odbywania kary, pozytywnie kształtującej się prognozy penitencjarnej, podjęcia przez skazanego nieodpłatnie pracy
w zakładzie karnym oraz niedostatecznego uwzględnienia bliskich związków podmiotowo - przedmiotowych charakteryzujący realne zbiegi przestępstw przez co wymierzona kara, jakkolwiek utrzymana w granicach kary łącznej nie realizuje w sposób należyty dyrektyw sądowego wymiaru kary w tym dyrektyw prewencji indywidualnej i generalnej.

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny

Dokonując instancyjnej kontroli zaskarżonego wyroku, w pierwszej kolejności stwierdzić należy, że Sąd Okręgowy prawidłowo ustalił, iż w realiach niniejszej sprawy, według zasad, które wynikają z przepisów kodeksu karnego obowiązujących od dnia
24 czerwca 2020 r., łączeniu podlegają kary pozbawienia wolności i grzywny wymierzone D. M. (1) wyrokiem Sądu Okręgowego w Szczecinie z dnia 22 czerwca 2022 r., sygn. akt III K 366/21 oraz kary jednostkowe tego rodzaju ukształtowane wyrokiem
tego samego Sądu z dnia 23 lutego 2021 r., sygn. akt III K 157/20. Natomiast nawiązując
już wprost do zarzutu wyspecyfikowanego w apelacji, wypada zwrócić uwagę na argumenty przytoczone w części motywacyjnej zaskarżonego wyroku, a czyniąc to trzeba skonstatować, że w ich świetle, ów zarzut, a także twierdzenia, które mają przekonać o jego zasadności, posiadają nad wyraz polemiczny charakter. Wyrażając ten pogląd, należy zaś powtórzyć
za Sądem pierwszej instancji, że jedno z przestępstw przypisanych skazanemu wyrokiem Sądu Okręgowego w Szczecinie z dnia 23 lutego 2021 r., sygn. akt III K 157/20
jest rodzajowo inne od pozostałych popełnionych przez wymienionego. Obok tego uwarunkowania, rzecz jasna wskazać też trzeba to, co eksponuje apelujący, a mianowicie,
że przestępstwa, których byt został stwierdzony wspomnianymi wyrokami zaistniały
na zwartej przestrzeni czasowej. Uwypuklając to, autor apelacji traci jednak z pola widzenia inną, trafnie dostrzeżoną przez Sąd Okręgowy okoliczność, to jest to, że przestępstw,
o których mowa, D. M. (1) dokonał po odbyciu kary ograniczenia wolności orzeczonej
za popełnienie czynu z art. 178a § 1 kk, chronologicznie pierwszym zapadłym wobec niego wyrokiem, a konkretnie wyrokiem Sądu Rejonowego w Świnoujściu z dnia 30 maja 2016 r., sygn. akt II K 190/16. Przytoczona okoliczność jest natomiast istotna z tego powodu, na który
wskazał Sąd pierwszej instancji, a mianowicie prowadzi ona do wniosku, że D. M. (1), pomimo młodego wieku, jest osobą zdemoralizowaną, co z kolei determinuje potrzebę długotrwałego nań oddziaływania resocjalizacyjnego. W przekonaniu o tym utwierdza
zresztą ilość oraz specyfika przestępstw przypisanych skazanemu wyrokami Sądu Okręgowego w Szczecinie z dnia 23 lutego 2021 r. i 22 czerwca 2022 r., a także charakterystyka jego warunków i właściwości osobistych. Ich wyznacznikiem jest natomiast nie tylko dotychczasowa karalność D. M. (1), ale również i to co wynika z dotyczących go opinii penitencjarnych (k.14-15 i k.76-77). Te zaś, jak prawidłowo ustalił to Sąd Okręgowy, dowodzą, że skazany odbywa karę pozbawienia wolności w systemie zwykłym, a w chwili orzekania przez Sąd meriti, był dziewięciokrotnie karany dyscyplinarnie i czterokrotnie nagradzany regulaminowo. Dodać też trzeba, że od początku pobytu w izolacji więziennej,
a więc od dnia 19 czerwca 2019 r. do dnia 26 lipca 2021 r., D. M. (1) był uczestnikiem podkultury przestępczej. Czyniąc te uwagi, oczywiście nie sposób nie zauważyć, że skazany jest zatrudniony nieodpłatnie w jednostce penitencjarnej, w której przebywa, zaś jego tam zachowanie, w ostatnim okresie nieznacznie się ustabilizowało. Nie zmienia to jednak faktu, że wcześniej przytoczone uwarunkowania wskazują na jego demoralizację, która to rzecz jasna musiała być i jak wynika z uzasadnienia zaskarżonego wyroku, była jednym
z elementów, które legły u podstaw wymiaru kar łącznych orzeczonych wobec skazanego. Natomiast bez wpływu na ocenę tego wymiaru pozostaje to, co akcentuje autor apelacji,
a mianowicie, że „(…) ostatni z czynów będący przedmiotem łączonych wyroków został popełniony ponad 4 lata temu.” (strona 3 apelacji). Co więcej, można a nawet trzeba rzec,
że istnienie takiego stanu rzeczy absolutnie nie dziwi, skoro D. M. (1), właśnie od ponad 4 lat, a konkretnie od dnia 19 czerwca 2019 r., pozostaje w izolacji więziennej.

Podsumowując zaprezentowane uwagi stwierdzić zatem należy, że w świetle prawidłowo ustalonych przez Sąd Okręgowy okoliczności charakteryzujących zarówno osobowość skazanego, jak i czasokres, rodzaj oraz ilość popełnionych przez niego przestępstw, kara łączna pozbawienia wolności orzeczona wobec wymienionego, a i także kara łączna grzywny, w żadnym razie nie są dotknięte uchybieniem, o którym mowa
w art. 438 pkt 4 kpk. Innymi słowy, kary te nie rażą niewspółmierną surowości,
a to w konsekwencji oznacza, że są one sprawiedliwe oraz wyważone i jako takie, zdaniem Sądu odwoławczego, materializują gwarancję co do tego, że spełnią swe cele, tak w zakresie społecznego, jak i indywidualnego oddziaływania.

Wniosek

O zmianę zaskarżonego wyroku.

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny.

Wniosek jest niezasadny z powodów przedstawionych powyżej.

4.  OKOLICZNOŚCI PODLEGAJĄCE UWZGLĘDNIENIU Z URZĘDU

4.1.

Zwięźle o powodach uwzględnienia okoliczności

5.  ROZSTRZYGNIĘCIE SĄDU ODWOŁAWCZEGO

1.7.  Utrzymanie w mocy wyroku sądu pierwszej instancji

5.1.1.

Przedmiot utrzymania w mocy

Rozstrzygnięcie w przedmiocie kar łącznych orzeczonych wobec D. M. (1).

Zwięźle o powodach utrzymania w mocy

Decyzja o utrzymaniu wyroku w mocy była determinowana okolicznościami zaprezentowanymi powyżej.

1.8.  Zmiana wyroku sądu pierwszej instancji

5.2.1.

Przedmiot i zakres zmiany

Zwięźle o powodach zmiany

1.9.  Uchylenie wyroku sądu pierwszej instancji

1.1.7.  Przyczyna, zakres i podstawa prawna uchylenia

5.3.1.1.1.

art. 439 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

5.3.1.2.1.

Konieczność przeprowadzenia na nowo przewodu w całości

art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

5.3.1.3.1.

Konieczność umorzenia postępowania

art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia i umorzenia ze wskazaniem szczególnej podstawy prawnej umorzenia

5.3.1.4.1.

art. 454 § 1 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

1.1.8.  Zapatrywania prawne i wskazania co do dalszego postępowania

1.10.  Inne rozstrzygnięcia zawarte w wyroku

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

6.  Koszty Procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

II.

Z uwagi na aktualną sytuację majątkową D. M. (1) będącą
konsekwencją jego pobytu w jednostce penitencjarnej, Sąd Apelacyjny,
na podstawie art. 624 § 1 kpk, zwolnił go od obowiązku ponoszenia wydatków związanych z postępowaniem odwoławczym.

7.  PODPIS

SSA Dorota Mazurek SSA Piotr Brodniak SSA Andrzej Olszewski

1.11.  Granice zaskarżenia

Kolejny numer załącznika

1

Podmiot wnoszący apelację

Obrońca D. M. (1).

Rozstrzygnięcie, brak rozstrzygnięcia albo ustalenie, którego dotyczy apelacja

Wymiar kary łącznej pozbawienia wolności.

0.1.1.3.1. Kierunek i zakres zaskarżenia

☒ na korzyść

☐ na niekorzyść

☐ w całości

☒ w części

co do winy

co do kary

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

0.1.1.3.2. Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

art. 438 pkt 3 k.p.k. – błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

art. 439 k.p.k.

brak zarzutów

0.1.1.4. Wnioski

uchylenie

zmiana

Dodano:  ,  Opublikował(a):  Magdalena Budnik
Podmiot udostępniający informację: Sąd Apelacyjny w Szczecinie
Osoba, która wytworzyła informację:  Piotr Brodniak ,  Andrzej Olszewski ,  Dorota Mazurek
Data wytworzenia informacji: