Serwis Internetowy Portal Orzeczeń używa plików cookies. Jeżeli nie wyrażają Państwo zgody, by pliki cookies były zapisywane na dysku należy zmienić ustawienia przeglądarki internetowej. Korzystając dalej z serwisu wyrażają Państwo zgodę na używanie cookies , zgodnie z aktualnymi ustawieniami przeglądarki.

II AKa 307/23 - uzasadnienie Sąd Apelacyjny w Szczecinie z 2024-04-16

UZASADNIENIE

Formularz UK 2

Sygnatura akt

II AKa 307/23

Załącznik dołącza się w każdym przypadku. Podać liczbę załączników:

1

1.  CZĘŚĆ WSTĘPNA

1.1.  Oznaczenie wyroku sądu pierwszej instancji

Wyrok Sądu Okręgowego w Szczecinie z dnia 16 października 2023r.

1.2.  Podmiot wnoszący apelację

☐ oskarżyciel publiczny albo prokurator w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ oskarżyciel posiłkowy

☐ oskarżyciel prywatny

☐ obrońca

☐ oskarżony albo skazany w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☒ inny

1.3.  Granice zaskarżenia

1.1.1.  Kierunek i zakres zaskarżenia

☒ na korzyść

☐ na niekorzyść

☒ w całości

☐ w części

co do winy

co do kary

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

1.1.2.  Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

art. 438 pkt 3 k.p.k. błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

art. 439 k.p.k.

brak zarzutów

1.4.  Wnioski

uchylenie

zmiana

2.  Ustalenie faktów w związku z dowodami
przeprowadzonymi przez sąd odwoławczy

1.5.  Ustalenie faktów

1.1.3.  Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

2.1.1.1.

1.1.4.  Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

2.1.2.1.

1.6.  Ocena dowodów

1.1.5.  Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 2.1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

1.1.6.  Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 2.1.1 albo 2.1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

3.  STANOWISKO SĄDU ODWOŁAWCZEGO WOBEC ZGŁOSZONYCH ZARZUTÓW i wniosków

Lp.

Zarzut

3.1.

Apelację złożył pełnomocnik działający na rzecz trzech wnioskodawców. Jednak wnioskodawczyni A. Ł. (1), pismem z dnia 12 marca 2024r., cofnęła apelację w części jej dotyczącej, a Sąd Apelacyjny, na rozprawie 4.04.2024r., pozostawił apelację pełnomocnika, w części odnoszącej się do A. Ł. (1), bez rozpoznania.

Pełnomocnik wnioskodawców R. i Z. S. zarzuciła wyrokowi:

„1. błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę skarżonego postanowienia, który mógł mieć wpływ na jego treść, poprzez błędne uznanie w oparciu o okoliczności niniejszej sprawy, że M. S. (1) nie został kilkukrotnie pozbawiony wolności w związku z prowadzoną przez niego działalnością o charakterze niepodległościowym, podczas gdy z dokumentów znajdujących się w zbiorach Instytutu Pamięci Narodowej wynika, że należał on polskiej organizacji niepodległościowej, przechowywał broń oraz brał udział w akcjach aprowizacyjnych na rzecz oddziału, do którego należał, w związku z tym spotkały go represje ze strony funkcjonariuszy publicznych państwa komunistycznego,

2. Art. 552 § 1 k.p.k. w zw. z art. 558 k.p.k. oraz art. 445 § 1 i 2 k.c. i art. 6 k.c. poprzez błędną ich wykładnię i w konsekwencji nieprawidłowe uznanie, że wnioskodawcom nie należy się przedmiotowe zadośćuczynienie oraz odszkodowanie w związku z represjami ich ojca - M. S. (1), co skutkowało błędnym oddaleniem wniosku, podczas gdy powyższe ustalenie Sądu przeczy zasadzie pełnej kompensacji szkody, zgodnie z którą zadośćuczynienie i odszkodowanie powinno odpowiadać kwocie stanowiącej pełne naprawienie doznanej szkody i krzywdy,

3. obrazę przepisów postępowania, która miała wpływ na treść orzeczenia, tj. art. 7 k.p.k., polegającą na przekroczeniu zasad swobodnej i wszechstronnej oceny dowodów w analizie zgromadzonego materiału dowodowego, w szczególności naruszenia zasad logicznego wnioskowania i zasad wynikających z doświadczenia życiowego co mogło mieć wpływ na treść postanowienia poprzez błędne uznanie, że działalność M. S. (1) (tj. uznanie, że Represjonowany nie należał do grupy partyzanckiej), nie stanowiła działalności na rzecz niepodległego bytu Państwa Polskiego, a tym samym uznania, iż nie zaistniała przesłanka niepodległościowa.”

☐ zasadny

☒ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny

Sąd Okręgowy przeprowadził wszystkie niezbędne dowody w sprawie. Skarżąca nie wskazała jakie ewentualne inne dowody należałoby przeprowadzić i nie wnosiła o uzupełnienie postępowania dowodowego.

Istotnymi dowodami w przedmiotowym postępowaniu były nie tylko zeznania wnioskodawców i kopie dokumentów przekazanych przez IPN, ale także fragmenty opracowania " (...) kontra UB " autorstwa H. P., wydanego w L. w 1992r., złożone przez pełnomocnika wnioskodawców wraz z pismem procesowym z dnia 5.06. 2023r. / k.174 - 230 / oraz fragmenty opracowania Z. B. (...), wydanego przez IPN w W. w 2004r., które prokurator przedłożył na rozprawie w dniu 2023r. / k.232 - 238/. I tak zebrane dowody, sąd rozstrzygający bardzo dokładnie ocenił / vide strona 5 pisemnego uzasadnienia /. Zdaniem Sądu Apelacyjnego, ta ocena jest zgodna z art. 7 kpk, tj. zgodna z zasadami wiedzy, logiki i doświadczenia życiowego. Skarżąca stara się polemizować z niektórymi ocenami, jednak nie przywołuje żadnych racjonalnych argumentów, które mogłyby wskazywać na nielogiczności czy też sprzeczności w zaprezentowanych przez Sąd Okręgowy ocenach. Nie sposób uznać, że autorzy wskazanych wyżej publikacji, posiadając odpowiednią wiedzę historyczną i osobistą, opisywali zdarzenia związane z działalnością oddziału U. w sposób fałszywy. A właśnie z tych publikacji wprost wynika, że M. S. (1), ojciec wnioskodawców, nie był członkiem tego oddziału i nie prowadził tzw. działalności niepodległościowej. Nie budzą również wątpliwości ustalenia sądu rozstrzygającego, że M. S. (1) był kilkakrotnie zatrzymywany i aresztowany w związku z podejrzeniem działania w oddziale U. i udziałem w zabójstwie milicjantów. Jednak te podejrzenia, mimo początkowego przyznania się M. S. (1) nie potwierdziły się. Nawet ówczesne organy ścigania nie miały wątpliwości skoro postanowieniem z dnia 31.08.1949r. prokurator Prokuratury Rejonowej w Lublinie m.in. umorzył postępowanie przeciwko M. S. (1). Dlatego ustalenia faktyczne Sądu Okręgowego, oparte na analizie i ocenie całokształtu zebranych dowodów, są prawidłowe. To zaś oznaczało, że choć M. S. (1) był niesłusznie zatrzymywany i pozbawiany wolności w latach 1946-1948, to nie było to spowodowane faktycznie prowadzoną przez niego działalnością na rzecz niepodległego bytu Państwa Polskiego.

Wniosek

Pełnomocnik wnioskodawców wniosła o:

„ 1.zmianę zaskarżonego wyroku poprzez uwzględnienie żądań wnioskodawców
poprzez zasądzenie na ich rzecz wnioskowanej kwoty zadośćuczynienia oraz odszkodowania wraz z należnymi odsetkami za opóźnienie,

2.  zasądzenie od Skarbu Państwa na rzecz wnioskodawców kosztów procesu, w tym kosztów zastępstwa procesowego za I i II instancję według norm przepisanych, ewentualnie:

3.  uchylenie zaskarżonego wyroku i przekazanie sprawy Sądowi I instancji do ponownego rozpoznania.”

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny.

Skoro postępowanie dowodowe zostało przeprowadzone w niezbędnym zakresie, a skarżąca nie wnosiła o jego uzupełnienie, nie było podstaw do uchylenia wyroku.

Ustalenia Sądu Okręgowego nie budzą wątpliwości. W uzasadnieniu swojej apelacji, pełnomocnik wnioskodawców skrzętnie pomija fakty wynikające z wyżej przywołanych publikacji. Rozważania sądu I instancji, tak w zakresie ustaleń faktycznych, jak i braku podstaw prawnych do stosowania w niniejszym postępowaniu tzw. ustawy lutowej / strona 8-11 pisemnego uzasadnienia/ zyskały pełną akceptację i do nich także odwołuje się Sąd Apelacyjny, nie widząc potrzeby ich powtarzania.

4.  OKOLICZNOŚCI PODLEGAJĄCE UWZGLĘDNIENIU Z URZĘDU

4.1.

Zwięźle o powodach uwzględnienia okoliczności

5.  ROZSTRZYGNIĘCIE SĄDU ODWOŁAWCZEGO

1.7.  Utrzymanie w mocy wyroku sądu pierwszej instancji

5.1.1.

Przedmiot utrzymania w mocy

Utrzymano w mocy zaskarżony wyrok.

Zwięźle o powodach utrzymania w mocy

Tak, jak to opisano w pkt. 3.1 niniejszego uzasadnienia.

1.8.  Zmiana wyroku sądu pierwszej instancji

5.2.1.

Przedmiot i zakres zmiany

Zwięźle o powodach zmiany

1.9.  Uchylenie wyroku sądu pierwszej instancji

1.1.7.  Przyczyna, zakres i podstawa prawna uchylenia

5.3.1.1.1.

art. 439 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

5.3.1.2.1.

Konieczność przeprowadzenia na nowo przewodu w całości

art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

5.3.1.3.1.

Konieczność umorzenia postępowania

art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia i umorzenia ze wskazaniem szczególnej podstawy prawnej umorzenia

5.3.1.4.1.

art. 454 § 1 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

1.1.8.  Zapatrywania prawne i wskazania co do dalszego postępowania

1.10.  Inne rozstrzygnięcia zawarte w wyroku

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

6.  Koszty Procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

II.

Zgodnie z art. 13 ustawy z dnia 23 lutego 1991r. o uznaniu za nieważne orzeczeń wydanych wobec osób represjonowanych /... / - Dz. U z 2018r, poz. 2099 - kosztami postępowania odwoławczego obciążono Skarb Państwa.

7.  PODPIS

SSO del. Iwona Gdula SSA Stanisław Kucharczyk SSA Andrzej Olszewski

1.11.  Granice zaskarżenia

Kolejny numer załącznika

1

Podmiot wnoszący apelację

Pełnomocnik wnioskodawców.

Rozstrzygnięcie, brak rozstrzygnięcia albo ustalenie, którego dotyczy apelacja

Błąd w ustaleniach faktycznych i niesłuszne oddalenie wniosku.

0.1.1.3.1. Kierunek i zakres zaskarżenia

☒ na korzyść

☐ na niekorzyść

☒ w całości

☐ w części

co do winy

co do kary

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

0.1.1.3.2. Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

art. 438 pkt 3 k.p.k. – błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

art. 439 k.p.k.

brak zarzutów

0.1.1.4. Wnioski

uchylenie

zmiana

Dodano:  ,  Opublikował(a):  Magdalena Budnik
Podmiot udostępniający informację: Sąd Apelacyjny w Szczecinie
Osoba, która wytworzyła informację:  Stanisław Kucharczyk ,  Iwona Gdula ,  Andrzej Olszewski
Data wytworzenia informacji: