Portal Orzeczeń Sądu Apelacyjnego w Szczecinie

Formularz UK 2

Sygnatura akt

II AKa 308/23

Załącznik dołącza się w każdym przypadku. Podać liczbę załączników:

2

1.  CZĘŚĆ WSTĘPNA

1.1.  Oznaczenie wyroku sądu pierwszej instancji

Wyrok Sądu Okręgowego w Szczecinie z dnia 27 października 2023r.

1.2.  Podmiot wnoszący apelację

☒ oskarżyciel publiczny albo prokurator w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ oskarżyciel posiłkowy

☐ oskarżyciel prywatny

☒ obrońca

☐ oskarżony albo skazany w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ inny

1.3.  Granice zaskarżenia

1.1.1.  Kierunek i zakres zaskarżenia

☒ na korzyść

☒ na niekorzyść

☒ w całości

☒ w części

☒

co do winy

☒

co do kary

☒

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

1.1.2.  Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

☐

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

☐

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

☒

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

☒

art. 438 pkt 3 k.p.k. – błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

☒

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

☐

art. 439 k.p.k.

☐

brak zarzutów

1.4.  Wnioski

☐

uchylenie

☒

zmiana

2.  Ustalenie faktów w związku z dowodami
przeprowadzonymi przez sąd odwoławczy

1.5.  Ustalenie faktów

1.1.3.  Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

2.1.1.1.

1.1.4.  Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

2.1.2.1.

1.6.  Ocena dowodów

1.1.5.  Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 2.1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

1.1.6.  Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 2.1.1 albo 2.1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

3.  STANOWISKO SĄDU ODWOŁAWCZEGO WOBEC ZGŁOSZONYCH ZARZUTÓW i wniosków

Lp.

Zarzut

3.1.

Wyrok zaskarżyli zarówno obrońca oskarżonego, jak i prokurator.

Obrońca I. O. (1) wyrokowi zarzuciła:

„I. naruszenie przepisów postępowania, które mogło mieć wpływ na treść wyroku, to

jest:

l. art. 7 k.p.k. w zw. z art. 4 k.p.k. i 5 § 2 k.p.k. przez naruszenie zasady swobodnej oceny dowodów i dokonanie dowolnej, a nie swobodnej oceny zgromadzonego materiału dowodowego w postaci zeznań pokrzywdzonej B. Z. (1) i uznaniu ich za wiarygodne w całości, co skutkowało uznaniem, że oskarżony I. O. (1) popełnił zarzucany mu w punkcie I czyn w zamiarze bezpośrednim i obejmował swoim zamiarem skutek w postaci zabicia pokrzywdzonej, podczas gdy ocena dowodów oparta na wiedzy, logice i doświadczeniu życiowym wskazuje, że B. Z. (1) zeznawała co najmniej częściowo nieprawdę i zeznania jej nie zasługują na nadanie im waloru wiarygodności w całości, a tym samym nie powinny stanowić podstawy ustaleń faktycznych w zakresie, w jakim nie znajdują potwierdzenia w innych dowodach;

2. art. 7 k.p.k. w zw. z art. 4 k.p.k. i 5 § 2 k.p.k. przez naruszenie zasady swobodnej oceny dowodów i dokonanie dowolnej, a nie swobodnej oceny zgromadzonego materiału dowodowego w postaci:

a) zeznań świadka K. L. (1), w zakresie interpretacji słów wypowiedzianych do świadka przez oskarżonego w dniu zdarzenia, podczas gdy zestawienie jego słów z faktem posiadania przez oskarżonego w plecaku długiego sznura wskazuje na logiczny związek i rzeczywisty zamiar popełnienia samobójstwa przez oskarżonego;

b) wyjaśnień oskarżonego I. O. (1) przypisując oskarżonemu zarzucony mu aktem oskarżenia w punkcie I czyn, którego on nie popełnił w takiej postaci jak opisana w akcie oskarżenia, przy czym naruszenia wyżej wskazanych przepisów miały wpływ na treść wydanego wyroku, gdyż nienaruszenie tych przepisów prowadzi do odmiennego wniosku niż uznanie sprawstwa i winy oskarżonego, a mianowicie, że nie dopuścił się on zarzuconego i przypisanego mu czynu usiłowania zabójstwa B. Z. (1);

II. błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę wyroku, który mógł mieć wpływ na jego treść, to jest nieustalenie, że oskarżony posiadał w plecaku długi sznur, a okoliczność ta ma znaczenie dla wsparcia wyjaśnień oskarżonego, że zamierzał on popełnić samobójstwo.

III. rażącą niewspółmierność kary wymierzonej oskarżonemu I. O. (1), która przez nadmierną dolegliwość przekracza stopień winy, nie uwzględnia stopnia społecznej szkodliwości czynu oraz nie jest niezbędna dla

osiągnięcia wobec oskarżonego celów wychowawczych i zapobiegawczych, a także będzie miała znikomy wpływ na kształtowanie świadomości prawnej społeczeństwa.”

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny

Skarżąca podkreśla w uzasadnieniu swojej apelacji, że " każda sprawa powinna być rozpoznana z należytą starannością, rzetelnością i wnikliwością", z czym oczywiście Sąd Apelacyjny się zgadza. Rzecz jednak w tym, iż wbrew stanowisku skarżącej , sąd I instancji prawidłowo wywiązał się ze swojego zadania. Bardzo dokładnie ocenił istotne w sprawie dowody, w szczególności zeznania pokrzywdzonej, jak i wyjaśnienia oskarżonego. Wystarczy uważnie zapoznać się ze stronami 11-22 pisemnego uzasadnienia. Zdaniem Sądu Apelacyjnego, nie sposób stwierdzić, że ta ocena jest dowolna i nie mieści się w granicach zakreślonych art. 7 kpk. Jest zgodna z zasadami wiedzy, logiki i doświadczenia życiowego. Natomiast skarżąca nie wskazała na taką argumentację, która pozwalałaby na stwierdzenie, iż ocena w/w dowodów była przynajmniej częściowo błędna albo nielogiczna. Sąd rozstrzygający szczególnie dokładnie ocenił sylwetkę poszkodowanej i dostrzegł, że jej zachowanie w przeszłości nie zawsze było prawidłowe. Ale te fakty z przeszłości w żaden sposób nie podważały jej wiarygodności co do przebiegu zdarzenia w dniu 22 czerwca 2022r.. Dokładnie zostały także przeanalizowane zeznania świadka K. L. /por. strona 16 cyt. uzasadnienia/. Sposobowi oceny tych zeznań nie można odmówić racjonalności. Sam oskarżony także nie kwestionował ustalenia, że ugodził nożem w brzuch B. Z..

Należy podkreślić, iż twierdzenie, że oskarżony nie chciał zabić pokrzywdzonej, bo zadał jej cios bardzo niebezpiecznym narzędziem w miejscu, gdzie natychmiast można było jej udzielić fachowej pomocy lekarskiej / na terenie przychodni lekarskiej / jest przewrotne. Oskarżony odpowiednio "przygotował" się do rozmowy z byłą partnerką. Chciał ja spotkać i po prostu poszedł tam, gdzie pracowała. Po zadaniu ciosu, natychmiast się oddalił nie interesując się losem B. Z.. Nawet gdyby przyjąć, że miał w którymś momencie zamiar popełnienia samobójstwa, to nie budzi wątpliwości, analizując jego zachowanie po zdarzeniu w przychodni, że z niego zrezygnował i wolał pić alkohol z przygodnie spotkanymi osobami.

Tak więc ustalenia faktyczne Sądu Okręgowego, dokonane na podstawie dowodów uznanych za wiarygodne, są prawidłowe.

Także cel działania oskarżonego został prawidłowo zidentyfikowany przez sąd rozstrzygający, czemu dano wyraz na stronie 24-26 powoływanego pisemnego uzasadnienia. Nie sposób tu cokolwiek dodać. Dlatego Sąd Apelacyjny także odwołuje się do tej części uzasadnienia i ją akceptuje.

Z informacji znajdujących się w aktach sprawy wynika, że w trakcie stosowania tymczasowego aresztowania w niniejszej sprawie oskarżony odbywał kare pozbawienia wolności z innego wyroku. Dlatego na poczet kary zaliczono mu tylko część tymczasowego aresztowania.

Orzeczona wobec oskarżonego kara uwzględnia sylwetkę oskarżonego, jego dotychczasowy tryb życia, przygotowanie się do konkretnego działania i brak zainteresowania się losem pokrzywdzonej. Zachowanie oskarżonego po zdarzeniu przekonuje o pełnej świadomości I. O. co możliwych skutków jego działania, a to spowodowało pozbycie się przedmiotów wskazujących na jego sprawstwo.

Wniosek

Obrońca oskarżonego wniosła o:

„1. zmianę zaskarżonego wyroku w punkcie 1 przez uniewinnienie oskarżonego, a w konsekwencji, uchylenie rozstrzygnięć zawartych w punktach 3, 4, 5, 6, 7 i 8 skarżonego wyroku,

2. z ostrożności wnoszę o zaliczenie na poczet orzeczonej kary okresu tymczasowego aresztowania od dnia 12.06.2023r. godz. 18:15”

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny.

Skarżąca nie zakwestionowała sprawstwa oskarżonego. Zatem całkowicie niezrozumiały jest wniosek o uniewinnienie oskarżonego. Sąd Apelacyjny domyśla się, że obrońca kwestionuje ustalenie, że oskarżony działał z zamiarem bezpośrednim zabicia pokrzywdzonej, jak i kwalifikację przypisanego mu przestępstwa. Jednak w świetle powyższych rozważań, brak ku temu odpowiednich podstaw. Zamiar sprawcy został odpowiednio wykazany, a kwalifikacja prawna czynu nie budzi wątpliwości. Tylko dzięki szybkiej interwencji lekarskiej poszkodowana nie straciła życia. I nie ma tu żadnej "zasługi" oskarżonego.

Sąd Okręgowy odpowiednio rozważył elementy przedmiotowe czynu, jak stronę podmiotową odnosząca się do oskarżonego. W tym kontekście nie sposób ocenić, iż kara 15 lat pozbawienia wolności razi swoją surowością.

W chwili wyrokowania nie było pewne, które wyroki zostały skierowane do wykonania wobec oskarżonego i w jakim zakresie odbywał karę w ramach tymczasowego aresztowania. Dlatego ewentualną konieczność zaliczenia dalszego okresu aresztu na poczet kary orzeczonej w przedmiotowej sprawie może być rozstrzygnięta w trybie art. 420 § 1 i 2 kpk.

3.2.

Prokurator zarzucił wyrokowi:

„rażącą niewspółmierność kary wymierzonej oskarżonemu I. O. (1), podczas gdy przesłanki przedmiotowe i podmiotowe, a przede wszystkim skutki czynu popełnionego przez oskarżonego a także ze względu na cele kary, które ma ona osiągnąć wobec skazanego oraz przez wzgląd na kształtowanie świadomości prawnej społeczeństwa wskazują na to, że tylko kara 25 lat pozbawienia wolności osiągnie wobec niego pożądany skutek.”

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny

Oskarżyciel publiczny nie wykazał, że wymierzając karę 15 lat pozbawienia wolności, Sąd Okręgowy nie uwzględnił jakiś istotnych okoliczności czynu, jak i nieprawidłowo ocenił sylwetkę oskarżonego. Po prostu skarżący bardziej akcentuje pewne okoliczności, przypisując im nadmierną wagę. Trzeba dostrzec, że oskarżony zadał tylko jeden cios i to nie w okolice serca. Wbrew stanowisku skarżącego, zdaniem Sądu Apelacyjnego, ma znaczenie, iż czyn skończył się na usiłowaniu zabójstwa choć, jak to już wskazano powyżej, nie jest żadną "zasługą " oskarżonego. Powoływanie się przez prokuratora na stopień społecznej szkodliwości czynu, przy wymierzeniu najwyższej możliwej kary w ramach podstawowego zagrożenia, także nie przekonuje.

Wniosek

Prokurator wniósł o wymierzenie oskarżonemu kary 25 lat pozbawienia wolności.

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny.

Sąd Okręgowy uwzględnił zarówno okoliczności przemawiające na niekorzyść oskarżonego, jak i dotyczące samego zdarzenia. Wszystko to odpowiednio miarkował, czemu dał wyraz w swoim pisemnym uzasadnieniu / por. k.519 akt /.

Stanowisko sądu rozstrzygającego przekonuje i dlatego Sąd Apelacyjny nie widzi podstaw do orzeczenia kary wyjątkowej, bo za taką należy uznać karę 25 lat pozbawienia wolności.

4.  OKOLICZNOŚCI PODLEGAJĄCE UWZGLĘDNIENIU Z URZĘDU

4.1.

Zwięźle o powodach uwzględnienia okoliczności

5.  ROZSTRZYGNIĘCIE SĄDU ODWOŁAWCZEGO

1.7.  Utrzymanie w mocy wyroku sądu pierwszej instancji

5.1.1.

Przedmiot utrzymania w mocy

Zaskarżony wyrok w całości utrzymano w mocy.

Zwięźle o powodach utrzymania w mocy

Nie było powodów do ingerencji w treść wyroku, na co wskazano w pkt. 3.1 i 3.2 niniejszego uzasadnienia.

1.8.  Zmiana wyroku sądu pierwszej instancji

5.2.1.

Przedmiot i zakres zmiany

Zwięźle o powodach zmiany

1.9.  Uchylenie wyroku sądu pierwszej instancji

1.1.7.  Przyczyna, zakres i podstawa prawna uchylenia

5.3.1.1.1.

☐ art. 439 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

5.3.1.2.1.

Konieczność przeprowadzenia na nowo przewodu w całości

☐ art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

5.3.1.3.1.

Konieczność umorzenia postępowania

☐ art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia i umorzenia ze wskazaniem szczególnej podstawy prawnej umorzenia

5.3.1.4.1.

☐ art. 454 § 1 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

1.1.8.  Zapatrywania prawne i wskazania co do dalszego postępowania

1.10.  Inne rozstrzygnięcia zawarte w wyroku

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

6.  Koszty Procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

II.

O wydatkach za postępowanie odwoławcze orzeczono na podstawie art. 636 § 2 kpk, natomiast orzeczenie o opłacie za II instancję ma swoje uzasadnienie w treści art. 8 w zw. z art.2 ust.1 pkt.6 ustawy o opłatach w sprawach karnych / tekst jedn. Dz.U z 2023r., poz. 123/.

7.  PODPIS

SSO del. Iwona Gdula SSA Stanisław Kucharczyk SSA Andrzej Olszewski

1.11.  Granice zaskarżenia

Kolejny numer załącznika

1

Podmiot wnoszący apelację

Obrońca oskarżonego

Rozstrzygnięcie, brak rozstrzygnięcia albo ustalenie, którego dotyczy apelacja

Kwestionuje sprawstwo oskarżonego, ale też wysokość orzeczonej kary pozbawienia wolności.

0.1.1.3.1. Kierunek i zakres zaskarżenia

☒ na korzyść

☐ na niekorzyść

☒ w całości

☐ w części

☒

co do winy

☒

co do kary

☐

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

0.1.1.3.2. Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

☐

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

☐

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

☒

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

☒

art. 438 pkt 3 k.p.k. – błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

☒

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

☐

art. 439 k.p.k.

☐

brak zarzutów

0.1.1.4. Wnioski

☐

uchylenie

☒

zmiana

1.12.  Granice zaskarżenia

Kolejny numer załącznika

2

Podmiot wnoszący apelację

Prokurator

Rozstrzygnięcie, brak rozstrzygnięcia albo ustalenie, którego dotyczy apelacja

Co do wysokości orzeczonej kary pozbawienia wolności.

0.1.1.3.1. Kierunek i zakres zaskarżenia

☐ na korzyść

☒ na niekorzyść

☐ w całości

☒ w części

☐

co do winy

☒

co do kary

☐

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

0.1.1.3.2. Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

☐

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

☐

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

☐

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

☐

art. 438 pkt 3 k.p.k. – błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

☒

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

☐

art. 439 k.p.k.

☐

brak zarzutów

0.1.1.4. Wnioski

☐

uchylenie

☒

zmiana