Portal Orzeczeń Sądu Apelacyjnego w Szczecinie

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 17 października 2013 r.

Sąd Apelacyjny w Szczecinie - Wydział III Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

Przewodniczący:	SSA Romana Mrotek
Sędziowie:	SSA Zofia Rybicka - Szkibiel (spr.) SSO del. Beata Górska
Protokolant:	St. sekr. sąd. Elżbieta Kamińska

po rozpoznaniu w dniu 17 października 2013 r. w Szczecinie

sprawy A. N.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w G. W..

o przywrócenie renty

na skutek apelacji organu rentowego

od wyroku Sądu Okręgowego w Gorzowie Wlkp. VI Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

z dnia 20 marca 2013 r. sygn. akt VI U 1527/11

oddala apelację.

SSA Zofia Rybicka - Szkibiel SSA Romana Mrotek SSO del. Beata Górska

Sygn. akt III AUa 316/13

UZASADNIENIE

Organ rentowy decyzją z dnia 13.10.2011r. odmówił A. N. prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy.

Ubezpieczony złożył odwołanie od decyzji, żądając jej zmiany i przyznania prawa do renty. Podniósł, iż 1.10.2011r. trafił do szpitala z rozpoznaniem padaczki. Jest osobą niepełnosprawną, ma problemy z poruszaniem się ze względu na uszkodzenie lewej kończyny dolnej.

Organ rentowy - Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w G. wniósł o oddalenie odwołania powołując się na orzeczenie Komisji Lekarskiej w Z. ustalające, iż ubezpieczony nie jest niezdolny do pracy.

Sąd Okręgowy w Gorzowie Wielkopolskim wyrokiem z dnia 20 marca 2013 r. sygn. akt VI U 1527/11 zmienił zaskarżoną w ten sposób, że przywrócił ubezpieczonemu A. N. prawo do renty z tytułu częściowej niezdolności do pracy od 1 października 2011 r. do 30 września 2014 roku.

Podstawą powyższego wyroku były ustalenia, że A. N., urodził się (...) r. Posiada wykształcenie zasadnicze zawodowe – jest elektromechanikiem ze specjalnością dźwigowe urządzenia elektryczne. Wykonywał prace na stanowisku pracownika fizycznego. Uprawniony był do pobierania renty od 1997 r., ostatnio z tytułu częściowej niezdolności do 30.09.2011r. Dnia 14.07.2011 r. wpłynął wniosek o ustalenie dalszego prawa do świadczenia. Orzeczeniem z dnia 20.09.2011r. komisja lekarska ZUS orzekła o braku niezdolności do pracy. Ubezpieczony ukończył kurs obsługi komputera. Przekwalifikowanie zawodowe wnioskodawcy nie nastąpiło.

U ubezpieczonego rozpoznano przebyte złamanie otwarte uda lewego z przewlekłym zapaleniem kości, przebyte złamanie otwarte kości piszczelowej lewej ze stłuczeniem tkanek miękkich, uszkodzeniem nerwu strzałkowego powikłane przewlekłym zapaleniem kości, utrwalonym końskim ustawieniem stopy, przykurczem palców tej stopy, przebyte złamanie wyniosłości międzykłykciowej kości piszczelowej lewej, przebyte wstrząśnienie mózgu i epizod padaczki. Schorzenia te nadal po wrześniu 2011 powodują u badanego częściową, okresową niezdolność do pracy na 3 lata. Wnioskodawca uległ wypadkowi w 1996r., doznając ciężkiego urazu kończyny dolnej lewej. W wyniku tego wypadku doszło do znacznego upośledzenia funkcji kończyny dolnej lewej: ograniczenie ruchów rotacyjnych w stawie biodrowym, przewlekłego zapalenia kości udowej i piszczelowej lewej, braku przebudowy kostnej po złamaniu kości piszczelowej (stwierdzone w badaniu rezonansu magnetycznego z 05.07.2012r.), utrwalonego ustawienia końskiego stopy i przykurczów palców tej stopy(po uszkodzeniu nerwu strzałkowego i tkanek miękkich podudzia), znacznych zaników mięśni podudzia, niewielkiego ograniczenia wyprostu stawu skokowego. Powyższe zmiany powodują zaburzenia chodu zmuszające do posługiwania się kulą inwalidzką przy chodzeniu. Wnioskodawca doznał również w wyniku wypadku wstrząśnienia mózgu, a w 2006r. wystąpił epizod padaczkowy. Nie stwierdzono poprawy stanu zdrowia wnioskodawcy w odniesieniu do badania biegłych w 2008r. Komisja Lekarska ZUS nie uwzględniła rozległości zmian pourazowych.

W toku postępowania istotnym było ustalenie, czy ubezpieczony po wrześniu 2011 r. nadal jest niezdolny do pracy. Na wskazaną okoliczność Sąd dopuścił dowód z opinii biegłych ortopedy i neurologa. Biegli uznali, iż ubezpieczony z powodu schorzeń diabetologicznych i natury psychicznej nie jest zdolny do prac. Ubezpieczony z zawodu (wyuczonego) i przez krótki okres czasu wykonywanego jest elektromechanikiem dźwigowym. Sąd uznał, że kurs z obsługi komputera, jaki odbył ubezpieczony nie daje kwalifikacji do wykonywania nowych zawodów.

Apelację od powyższego orzeczenia wywiódł organ rentowy zarzucając wyrokowi sprzeczność istotnych ustaleń Sądu z treścią zebranego w sprawie materiału dowodowego przez przyjęcie, że nabyte przez ubezpieczonego umiejętności w zakresie obsługi komputera nie dają kwalifikacji do wykonywania przez ubezpieczonego nowego zawodu.

Apelujący wniósł o zmianę zaskarżonego wyroku w całości i oddalenie odwołania, ewentualnie o uchylenie orzeczenia i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania.

Sąd Apelacyjny zważył, co następuje:

Apelacja organu rentowego nie zasługuje na uwzględnienie.

Ponowna analiza zgromadzonego w sprawie materiału dowodowego, a także zarzutów podniesionych w apelacji prowadzi zdaniem Sądu Apelacyjnego do wniosku, iż zaskarżony wyrok Sądu Okręgowego jest prawidłowy. Sąd Apelacyjny podziela i przyjmuje za własne ustalenia Sadu I instancji co do opisanego przez Sąd stanu faktycznego, jak również podziela ocenę zebranego w sprawie materiału dowodowego. Sąd Okręgowy dokonał również trafnej interpretacji przepisów mających zastosowanie w niniejszej sprawie. Powyższe czyni zbytecznym ponowne przytaczanie ustaleń oraz szczegółowych rozważań zawartych w uzasadnieniu zaskarżonego wyroku (tak też Sąd Najwyższy w wyroku z dnia 05 listopada 1998 r. sygn. I PKN 339/98).

Apelacja organu rentowego nie zawierała żadnych argumentów, które mogłyby podważyć prawidłowe ustalenia dokonane przez Sąd I instancji. W ocenie Sądu Apelacyjnego, Sąd Okręgowy wyjaśnił bowiem w toku przeprowadzonego postępowania wszystkie istotne okoliczności mające wpływ na rozstrzygnięcie niniejszej sprawy. Przede wszystkim przeprowadził w sprawie wyczerpujące postępowanie dowodowe, korzystając przy tym z opinii biegłych lekarzy specjalistów z zakresu ortopedii i neurologii, a zatem osób o specjalnościach medycznych adekwatnych do schorzeń i dolegliwości zgłaszanych przez ubezpieczonego. Wnioski, które wywiódł z tych opinii były w pełni uzasadnione. Wbrew zarzutowi apelacji – trafnie przyjął Sąd meriti, iż zdobycie dodatkowych kwalifikacji w postaci kursu komputerowego nie jest wystarczające do wykonywania przez ubezpieczonego nowego zawodu. Jak wynika z prawidłowych ustaleń w sprawie, ubezpieczony posiada ukończoną naukę w szkole zawodowej, gdzie zdobył wykształcenie elektromechanika o specjalności dźwigowe urządzenia elektryczne i przez krótki okres czasu wykonywał pracę wykorzystującą zdobyte kwalifikacje. Wbrew argumentacji organu rentowego ukończenie podstawowego kursu komputerowego przez ubezpieczonego w żaden sposób nie pozwala na stwierdzenie, że zdobył on dodatkowe kwalifikacje zawodowe. Powszechność organizowania kursów obsługi komputera pozwala jedynie na zdobycie pewnych umiejętności, które mogą być przydatne przy wykonywaniu określonej pracy, która to właśnie wymaga stosownej wiedzy. Zatem znajomość obsługi komputera może zwiększyć „rynkową wartość pracownika”, jeżeli ma on taką potrzebę wykorzystywania specjalistycznych programów komputerowych. Samo zaś zapoznanie się na kursie z podstawowymi funkcjami komputera jest w zupełności niewystarczające i nie stanowi nabycia dodatkowych kwalifikacji przez pracownika.

Uwzględniając powyższe Sąd Apelacyjny na podstawie art. 385 kpc oddalił apelację jako bezzasadną.

SSA Zofia Rybicka - Szkibiel SSA Romana Mrotek SSO del. Beata Górska