Portal Orzeczeń Sądu Apelacyjnego w Szczecinie

POSTANOWIENIE

Dnia 8 listopada 2021 r.

Sąd Apelacyjny w Szczecinie III Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych, w osobie sędziego Urszuli Iwanowskiej, po rozpoznaniu w dniu 8 listopada 2021 r., w S., na posiedzeniu niejawnym,

sprawy z odwołania M. G.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddziałowi w S.

przy udział S. K., K. P. i T. K.

o podstawę wymiaru składek

na skutek apelacji płatnika składek od wyroku Sądu Okręgowego w Szczecinie VI Wydziału Pracy i Ubezpieczeń Społecznych z dnia 15 lipca 2021 r., sygn. akt VI U 336/20,

postanawia: odrzucić apelację.

sędzia Urszula Iwanowska

III A Ua 464/21

UZASADNIENIE

Decyzjami z dnia 20 grudnia 2019 r. Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S. stwierdził, że podstawa wymiaru składek na ubezpieczenia zdrowotne u płatnika składek M. G. dla:

- K. P. za lipiec 2015 r. powinna wynosić 1.500 zł,

- S. K. za wrzesień 2016 r. powinna wynosić 3.297 zł,

- T. K.za miesiące: sierpień 2016 r., styczeń 2017 r. i maj 2017 r. powinna wynosić po 2.198 zł,

tj. osób podlegających ubezpieczeniom jako wykonujących prace na podstawie umów o świadczenie usług, do których odpowiednio stosuje się przepisy dotyczące zlecenia. W uzasadnieniu tych decyzji organ rentowy wyjaśnił, iż w wyniku kontroli ustalono, że pomiędzy ubezpieczonymi K. P., S. K. i T. K. a płatnikiem składek zawarte zostały umowy cywilnoprawne określone przez strony jako umowy o dzieło, których przedmiotem było przygotowanie materiałów dydaktycznych, scenariuszy szkoleniowych do realizacji szkolenia/kursów (m.in. z pozyskiwania funduszy europejskich w perspektywie 2014-2020) oraz przygotowania uczestników do egzaminu kwalifikacyjnego m.in. w zakresie eksploatacji, budowy, montażu, konserwacji i remontu sieci, urządzeń i instalacji elektroenergetycznych. Na podstawie danych wygenerowanych z systemu informatycznego ZUS ustalono, że wyżej wymienieni w okresach wykonywania przedmiotowych umów posiadali inny tytuł do obowiązkowych ubezpieczeń społecznych. Płatnik składek nie dokonał zgłoszenia tych osób do obowiązkowego ubezpieczenia zdrowotnego. ZUS wystąpił do (...) Oddziału Wojewódzkiego (...) w S. z wnioskiem o rozpatrzenie sprawy w zakresie objęcia ubezpieczeniem zdrowotnym K. P., S. K. i T. K. z tytułu wykonywania pracy na podstawie umów o świadczenie usług, nazywanych „umowami o dzieło” zawartych z płatnikiem składek M. G. i Dyrektor NFZ decyzją nr (...) stwierdził podleganie przez K. P. obowiązkowi ubezpieczenia zdrowotnego w okresie: od 19 do 21 czerwca 2015r.; decyzją nr (...) stwierdził podleganie T. K. obowiązkowi ubezpieczenia zdrowotnego w okresach: od 24 czerwca do 31 sierpnia 2016 r., od 23 grudnia 2016 r. do 13 stycznia 2017 r. i od 2 marca do 31 maja 2017 r., zaś decyzją nr (...)./ (...) wydaną wobec S. K. stwierdził jego podleganie obowiązkowi ubezpieczenia zdrowotnego w okresie: 1 sierpnia do 8 września 2016 r. Wszystkie wymienione decyzje są prawomocne, gdyż żadna ze strony postępowania ich nie zaskarżyła. Z uwagi na fakt, że płatnik składek nie wskazał do podstawy wymiaru składek na ubezpieczenie zdrowotne przychodów uzyskanych przez wymienione osoby z tytułu wykonywania umowy o świadczenie usług, do której stosuje się przepisy o zleceniu - ZUS wydał przedmiotowe decyzje określając wysokość podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia zdrowotne tych ubezpieczonych.

W odwołaniach od powyższych decyzji M. G., reprezentowana przez zawodowego pełnomocnika, wniosła o ich zmianę poprzez ustalenie, że K. P., S. K. i T. K. nie podlegają obowiązkowemu ubezpieczeniu zdrowotnemu oraz o zasądzenie zwrotu kosztów postępowania, w tym kosztów zastępstwa procesowego wg norm przypisanych zarzucając błąd w ustaleniach faktycznych, polegający na przyjęciu, że wymienione osoby wykonywały pracę na podstawie umów o świadczenie usług, do których odpowiednio stosuje się przepisy o zleceniu, podczas gdy osoby te zawarły umowy o dzieło, co wynika z przedmiotu tych umów (każdy z ubezpieczonych zobowiązany był do wykonania dzieła w postaci materiałów dydaktycznych).

W odpowiedziach na odwołania organ rentowy wniósł o ich oddalenie oraz zasądzenie kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych podtrzymując argumentację przytoczoną w uzasadnieniu zaskarżonych decyzji i podkreślając, że wydane decyzje stanowią konsekwencję wcześniej wydanych prawomocnych decyzji Dyrektora (...) Oddziału Wojewódzkiego (...). Organ wskazał nadto, że płatnik składek wniósł odwołania, w których zakwestionował jedynie objęcie obowiązkowym ubezpieczeniem zdrowotnym ubezpieczonych z uwagi na fakt, że strony zawarły umowy o dzieło, natomiast nie podniesiono zarzutów dotyczących ustalenia wysokości składek oraz podstaw wymiaru składek na ubezpieczenie społeczne.

Postanowieniami z dnia 11 września 2020 r. Sąd Okręgowy w Szczecinie połączył sprawy z odwołań płatnika do wspólnego rozpoznania i wyrokowania.

Na rozprawie w dniu 11 maja 2021r. K. P. oświadczył, iż popiera stanowisko płatnika.

Wyrokiem z dnia 15 lipca 2021 r., wydanym na rozprawie, Sąd Okręgowy w Szczecinie VI Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych oddalił odwołania (punkt I) oraz zasądził od M. G. na rzecz Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddziału w S. kwotę 450 zł tytułem zwrotu kosztów procesu (punkt II).

Na wniosek pełnomocnika płatnika z dnia 19 lipca 2021 r. Sąd Okręgowy sporządził uzasadnienie wyroku, którego publikacja w portalu informatycznym nastąpiła w dniu 9 września 2021 r.

Pełnomocnik płatnika odczytał orzeczenie z uzasadnieniem w dniu 27 września 2021 r. i w dniu 11 października 2021 r. nadał w urzędzie pocztowym przesyłkę, która zwierała apelację strony od powyższego wyroku.

Sąd Apelacyjny rozważył, co następuje:

Apelacja M. G. podlega odrzuceniu jako złożona po terminie.

W myśl art. 15zzs ^{( 9 )}ust. 2 w związku z ust. 1 ustawy z dnia 2 marca 2020 r. o szczególnych rozwiązaniach związanych z zapobieganiem, przeciwdziałaniem i zwalczaniem COVID-19, innych chorób zakaźnych oraz wywołanych nimi sytuacji kryzysowych (t. j. Dz. U. z 2020 r., poz. 1842 ze zm.) w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego albo stanu epidemii ogłoszonego z powodu COVID-19 oraz w ciągu roku od odwołania ostatniego z nich, w sprawach prowadzonych w sposób określony w art. 15zzs ^{( 1)}, w braku możliwości wykorzystania systemu teleinformatycznego obsługującego postępowanie sądowe, sąd doręcza adwokatowi, radcy prawnemu, rzecznikowi patentowemu lub Prokuratorii Generalnej Rzeczypospolitej Polskiej pisma sądowe poprzez umieszczenie ich treści w systemie teleinformatycznym służącym udostępnianiu tych pism (portal informacyjny).

Zaś w myśl ust. 3 tego artykułu datą doręczenia jest data zapoznania się przez odbiorcę z pismem umieszczonym w portalu informacyjnym, zaś w przypadku braku zapoznania się pismo uznaje się za doręczone po upływie 14 dni od dnia umieszczenia pisma w portalu informacyjnym. Nie dotyczy to pism, które podlegają doręczeniu wraz z odpisami pism procesowych stron lub innymi dokumentami niepochodzącymi od sądu.

Z kolei, doręczenie pisma za pośrednictwem portalu informacyjnego wywołuje skutki procesowe określone w Kodeksie postępowania cywilnego właściwe dla doręczenia pisma sądowego (ust. 4).

Skoro w niniejszej sprawie wyrok z uzasadnieniem umieszczono w portalu informacyjnym w dniu 9 września 2021 r. (czwartek), to za datę doręczenia tego orzeczenia trzeba przyjąć najpóźniej (w myśl art. 15zzs ⁹ ust. 3 powołanej ustawy) dzień 23 września 2021 r. (czwartek). Zatem termin do złożenia apelacji (na podstawie art. 369 § 1 k.p.c.) upłynął stronie z dniem 8 października 2021 r. – piątek (dwa tygodnie od dnia 24 września 2021 r.). Fakt, że pełnomocnik płatnika odczytał wyrok z uzasadnieniem w portalu informacyjnym w dniu 27 września 2021 r. (poniedziałek) nie spowodował przedłużenia terminu do złożenia apelacji liczonego od tego wyroku od dnia 24 września 2021 r. (piątek).

Dlatego apelacja złożona przez płatnika w dniu 11 października 2021 r. jest spóźniona skoro termin do jej złożenia upłyną z dniem 8 października 2021 r.

Zatem Sąd Apelacyjny na podstawie art. 373 k.p.c. odrzucił apelację płatnika jako złożoną po upływie ustawowego terminu.

sędzia Urszula Iwanowska