Portal Orzeczeń Sądu Apelacyjnego w Szczecinie

POSTANOWIENIE

Dnia 29 maja 2014 r.

Sąd Apelacyjny w Szczecinie - Wydział III Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

po rozpoznaniu w dniu 29 maja 2014 r. na rozprawie

sprawy L. S.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S.

o podjęcie wypłaty zawieszonej emerytury

na skutek apelacji organu rentowego

od wyroku Sądu Okręgowego w Szczecinie VII Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

z dnia 3 września 2013 r. sygn. akt VII U 719/13

p o s t a n a w i a :

umorzyć postępowanie apelacyjne.

SSA Zofia Rybicka - Szkibiel SSA Barbara Białecka SSA Jolanta Hawryszko

Sygn. akt III AUa 998/13

UZASADNIENIE

Wyrokiem z dnia 3 września 2013 roku Sąd Okręgowy w Szczecinie VII Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych zmienił zaskarżoną decyzję organu rentowego z dnia 15.03.2013 roku w ten sposób, że przyznał ubezpieczonej prawo do wypłaty emerytury od chwili jej zawieszenia (pkt I) oraz oddalił odwołanie w zakresie żądania odsetek (pkt II).

Apelację od powyższego wyroku wniósł organ rentowy zaskarżając
go w części, tj. w zakresie pkt I i domagając się jego zmiany poprzez przyznanie ubezpieczonej prawa do wypłaty emerytury od dnia 22.11.2012r. oraz zasądzenia od wnioskodawczyni kosztów zastępstwa procesowego.

W dniu 5.05.2014 roku apelujący złożył pismo procesowe w którym oświadczył, że cofa apelację od wyroku Sądu Okręgowego w Szczecinie z dnia 3 września 2013r.

Sąd Apelacyjny zważył, co następuje:

Zgodnie z dyspozycją art. 391 § 2 zdanie pierwsze k.p.c. w razie cofnięcia apelacji Sąd II instancji umarza postępowanie apelacyjne i orzeka o kosztach jak przy cofnięciu pozwu. W sprawach z zakresu prawa pracy i ubezpieczeń społecznych dopuszczalność cofnięcia apelacji określa art. 469 k.p.c., zgodnie z którym sąd uznaje za niedopuszczalne cofnięcie środka odwoławczego także wtedy, gdy czynność taka naruszałaby słuszny interes ubezpieczonego.

Zdaniem Sądu Apelacyjnego w rozpoznawanej sprawie brak jest okoliczności, które sprzeciwiałyby się cofnięciu apelacji przez organ rentowy. Sąd Okręgowy
w szczegółowy sposób wypowiedział się o zasadności żądania odwołania, potwierdzając prawo ubezpieczonej do wypłaty zawieszonego świadczenia emerytalnego za cały sporny okres i wyjaśnił zakres zastosowania art. 28 ustawy
z dnia 16 grudnia 2010 r. o zmianie ustawy o finansach publicznych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 257, poz. 1726, z 2011r., Nr 291, poz. 1707) i art. 103a ustawy emerytalnej w związku z wyrokiem Trybunału Konstytucyjnego z dnia 13.11.2012r., sygn. K 2/12. W ocenie Sądu Apelacyjnego w niniejszej sprawie nie ma podstaw, aby uznać oświadczenie organu rentowego o cofnięciu apelacji, złożone po dokonaniu analizy sprawy, za czynność naruszającą prawo oraz słuszny interes ubezpieczonej (art. 469 k.p.c.).

Mając na uwadze powyższe, Sąd Apelacyjny na podstawie art. 391 § 2 k.p.c. umorzył postępowanie apelacyjne.

SSA Zofia Rybicka – Szkibiel SSA Barbara Bialecka SSA Jolanta Hawryszko