Portal Orzeczeń Sądu Apelacyjnego w Szczecinie

POSTANOWIENIE

Dnia 14 lutego 2025 r.

Sąd Apelacyjny w Szczecinie III Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w osobie sędziego Urszuli Iwanowskiej, po rozpoznaniu w dniu 14 lutego 2025 r., na posiedzeniu niejawnym,

sprawy z odwołania M. T.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddziałowi w S.

od orzeczenia komisji lekarskiej ZUS z dnia 17 marca 2023 r.

na skutek zażalenia skarżącej na postanowienie Sądu Okręgowego w Szczecinie VI Wydziału Pracy i Ubezpieczeń Społecznych z dnia 5 kwietnia 2024 r., sygn. akt VI U 666/23,

postanawia: oddalić zażalenie.

sędzia Urszula Iwanowska

sygn. akt III A Uz 67/24

UZASADNIENIE

Decyzją z dnia 24 marca 2023 r. Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S. odmówił M. T. prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy w związku z wypadkiem przy pracy wskazując, iż orzeczeniem komisji lekarskiej ZUS z dnia 17 marca 2023 r. ubezpieczona nie została uznana za niezdolną do pracy.

W dniu 17 kwietnia 2023 r. M. T. złożyła odwołanie od orzeczenia komisji lekarskiej ZUS z dnia 17 marca 2023 r. wskazując, iż odwołuje się od orzeczenia komisji lekarskiej z powodu niezgodności ze stanem faktycznym. Ubezpieczona podniosła, iż postępowanie lekarzy komisji lekarskiej ZUS jest przykładem „nędzy moralnej, rasizmu, szowinizmu i spolegliwości za pieniądze ZUS”. W ocenie ubezpieczonej orzeczenie komisji lekarskiej nie tylko nie zawiera żadnego uzasadnienia, ale także żadnej podstawy prawnej.

Pismem z dnia 12 czerwca 2023 r. Sąd zobowiązał M. T. do oświadczenia, czy pismo z dnia 17 kwietnia 2023 r. jest odwołaniem od decyzji organu rentowego z dnia 24 marca 2023 r., czy odwołaniem od orzeczenia komisji lekarskiej ZUS z dnia 17 marca 2023 r. w terminie 7 dni pod rygorem uznania, że ubezpieczona wnosi jak w piśmie z dnia 17 kwietnia 2023 r. Pismo zostało ubezpieczonej prawidłowo doręczone w dniu 24 lipca 2023 r. Ubezpieczona nie wykonała zobowiązania.

Postanowieniem z dnia 5 kwietnia 2024 r. Sąd Okręgowy w Szczecinie VI Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych odrzucił odwołanie.

Sąd pierwszej instancji wskazał, że zgodnie z art. 477 ⁹ § 1 k.p.c. odwołania od decyzji organów rentowych lub orzeczeń wojewódzkich zespołów do spraw orzekania o niepełnosprawności lub decyzji wydanych przez ten zespół, wnosi się na piśmie do organu lub zespołu, który wydał decyzję lub orzeczenie, lub do protokołu sporządzonego przez ten organ lub zespół, w terminie miesiąca od dnia doręczenia decyzji lub orzeczenia.

Jednocześnie Sąd Okręgowy wyjaśnił, że dochodzenie przed sądem prawa do świadczenia z ubezpieczenia społecznego, które nie było przedmiotem decyzji organu rentowego jest niedopuszczalne, z wyjątkiem przewidzianym w art. 477 ⁹ § 4 k.p.c. (nie mającego zastosowania w toku niniejszego postępowania), a treść decyzji, od której wniesiono odwołanie wyznacza przedmiot i zakres rozpoznania oraz orzeczenia sądu (zob. orzeczenie Sądu Najwyższego z dnia 13 maja 1999 r., II UZ 52/99, OSN 2000/15/601 i z dnia 23 listopada 1999 r., II UKN 204/99, OSN 2001/5/169).

Sąd Okręgowy miał na uwadze, że z treści pisma z dnia 17 kwietnia 2023 r., złożonego za pośrednictwem organu rentowego wynika, iż M. T. faktycznie wniosła odwołanie od orzeczenia komisji lekarskiej ZUS z dnia 17 marca 2023 r., na co wskazuje jednoznacznie zawarte w tym piśmie sformułowanie „odwołanie od decyzji Komisji ZUS z dnia 17 marca 2023 r.”. Ubezpieczona mimo pouczenia, iż zgodnie z obowiązującymi przepisami nie może odwoływać się do orzeczeń lekarzy orzeczników oraz komisji lekarskiej, a tylko od wydanych przez ZUS decyzji, w zakreślonym jej terminie nie wyjaśniła tej kwestii, precyzując co było jej faktyczną intencją, czy złożenie odwołania od orzeczenia komisji lekarskiej czy jednak od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych.

Mając na uwadze powyższe Sąd odrzucił odwołanie ubezpieczonej jako niedopuszczalne.

M. T. pismem z dnia 8 lipca 2024 r. zatytułowanym „Zażalenie Skarga Wnioski, Żądam udzielenia informacji publicznej.” skierowanym do sprawy VI U 666/23 odnośnie powyższego postanowienia wskazała „Żądam wydania mi informacji publicznych: Oficjalnie jest sprawa odwołania od decyzji ZUS w S. z dnia 24.03.2023 r. nr (...) - dlaczego A. K. odrzuca odwołanie od decyzji ZUS bo niby się od niej nie odwołałam? Potem A. K. zarzuca mi, że: „faktycznie odwołałam się od decyzji ZUS, ale nie mogę się odwołać od orzeczeń Komisji Lekarskich i nie wyjaśniłam tej kwestii: - co to jest za postępowanie prawne i jak można tak upadlać człowieka takimi przeróbkami?”.

M. T. wskazała, że zaskarża w całości postanowienie nr VI U 666/23 z dnia 05.04.2024 r. i żąda jego uchylenia i wskazuje na sprzeczność w uzasadnieniu jest, że „odrzuca się odwołanie, bo nie przysługuje odwołanie od orzeczenia Komisji Lekarskiej ZUS”, a w postanowieniu jest „odrzucenie odwołania M. T. od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych.”

Sąd Apelacyjny rozważył, co następuje:

Skoro ubezpieczona złożyła odwołanie od orzeczenia komisji lekarskiej ZUS, a na zobowiązanie Sądu podkreśliła, że jest to odwołanie od orzeczenia komisji lekarskiej ZUS, która orzekła bez badania, a nie wskazała, że należy to odwołanie potraktować jako odwołanie od decyzji ZUS o odmowie prawa do renty, to sąd nie jest uprawniany do samodzielnego konstruowania odwołania, jego treści i wniosków, z pominięciem wyrażonej w sposób jednoznaczny woli strony. Skarżąca została o tym szczegółowo pouczona w piśmie z dnia 4 grudnia 2023 r. i nie udzieliła żadnej odpowiedzi, mimo podanego rygoru odrzucenia odwołania od orzeczenia komisji lekarskiej ZUS.

Sąd odrzucił odwołanie od orzeczenia komisji lekarskiej ZUS stosując przepisy Kodeksu postępowania cywilnego w zakresie odrzucenia odwołania od decyzji ZUS.

Skoro orzeczenie komisji lekarskiej nie jest decyzją ZUS, to tak sformułowane roszczenie nie jest sprawą z zakresu ubezpieczeń społecznych podlegającą rozpoznaniu przez sądy pracy i ubezpieczeń społecznych. Zgodnie bowiem z art. 476 § 2 k.p.c. przez sprawy z zakresu ubezpieczeń społecznych rozumie się sprawy, w których wniesiono odwołanie od decyzji organów rentowych dotyczących, między innymi rent (pkt 2). Wydając orzeczenie komisja lekarska ZUS nie wydaje decyzji w rozumieniu powołanego przepisu i art. 477 ⁸ k.p.c. Działanie komisji lekarskiej ZUS w tym zakresie nie podlega kontroli sądowej. Dopiero decyzja organu rentowego oparta o to orzeczenie może być kwestionowana w postępowaniu przed Sądem.

Zatem Sąd Okręgowy niewłaściwie określił przedmiot sporu, w świetle powołanych przepisów należy przyjąć, że "odwołanie" M. T. podlegało odrzuceniu na mocy art. 199 § 1 pkt 1 k.p.c., a zaskarżone postanowienie odpowiada prawu (por. postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 12 lutego 1999 r., II UKN 668/98, OSNP 2000/12/489).

W niniejszej sprawie należy także mieć na uwadze, że M. T. jest osobą obeznaną z procedurą przyznawania świadczeń rentowych przez organ rentowy, a także regułami postępowania sądowego prowadzonego z odwołania od decyzji organu rentowego. Dlatego brak odpowiedzi na zobowiązanie sądu pierwszej instancji w sprawie określenia przedmiotu sporu należy uznać za świadomy wybór strony.

Mając powyższe na uwadze Sąd Apelacyjny, na podstawie powołanych przepisów oraz art. 397 § 3 k.p.c. w związku z art. 385 k.p.c. orzekł jak w sentencji postanowienia.

sędzia Urszula Iwanowska